ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ…

Οι προφητείες από το παρελθόν για το ζοφερό μέλλον προκαλούν έκπληξη και θαυμασμό ταυτόχρονα.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε γράψει για το …Μνημόνιο και τις δανειακές συμβάσεις τις οποίες χαρακτηρίζει αντισυνταγματικά! Διαβάστε παρακάτω το αυθεντικό κείμενο:

«Τέλος μέ τά φοβικά σύνδρομα τοῦ Μνημονίου καί τῶν Δανειακῶν Συμβάσεων, πού εἶναι ὅλα ἄκυρα καί παράνομα, ἀντισυνταγματικά καί ἀπάνθρωπα!

200 χρόνια πρίν ὁ Ἐθναπόστολος τοῦ Γένους, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός πού ἀνέστησε Πίστη καί Πατρίδα στίς ψυχές τῶν Σκλάβων, μᾶς ἀποκάλυψε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅτι ΔΕΝ θά πληρωθεῖ τό δυσβάσταχτο καί ἐν πολλοῖς κατασκευασμένο καί παράνομο Ἑλληνικό «χρέος», τό…. ὁποῖο δημιουργήθηκε ρίχνοντάς μας χρῆμα πολύ, μέσω ΕΟΚ/ΕΕ, πού ἀλλοίωσε ὁ λαό μας, τίς ἀξίες, τίς παραδόσεις καί τήν ἴδια τήν ὑπόστασή του!

Ἰδού οἱ συγκεκριμένες προφητεῖες του γιά τό Ἑλληνικό «Χρέος»:

α. «Θά σᾶς ρίξουν παρά πολύ• θά σᾶς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, ἀλλά ΔΕΝ θά μπορέσουν»! (σ.σ. παράς εἶναι τό χρῆμα)
β. «Θά σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά ΔΕΝ θά προφθάσουν»!
Καί ἀναφέρει ἐπίσης σχετικά:
γ. «Θά βάλουν φόρο στίς κότες καί στά παράθυρα»!
δ. «Θά ζητήσουν νά σᾶς πάρουν καί στρατιῶτες. ΔΕΝ θά προφθάσουν ὅμως»!
ΝΑΙ, χάρη στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ΔΕΝ θά προφθάσουν!.. Μήν ἀνησυχεῖτε γιά αὐτό τό «χρέος» λοιπόν, ἀλλά κοιτάξτε μονάχα τό ἕνα καί ἀληθινό ΧΡΕΟΣ πού ἔχουμε στόν Χριστό, τήν Παναγιά καί τούς Ἁγίους μας πού δέν σταματοῦν νά πρεσβεύουν καί τήν Πατρίδα μας!

Οἱ σκοτεινές δυνάμεις, πᾶνε νά καταπιοῦν τήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας καί….
ἤδη πανηγυρίζουν τήν μεγάλη ἐπιτυχία τους…

Μά ΔΕΝ θά προφθάσουν… Θά κοιμηθοῦμε χρεωμένοι καί θά ξυπνήσουμε λευτερωμένοι… Θά κοιμηθοῦμε μικρό κράτος καί θά ξυπνήσουμε καί πάλι Αὐτοκρατορία!».

• 

Ανάλυση και αξία των Χαιρετισμών

Του π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε. Και πάλιν και πολλάκις Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Όπως γνωρίζετε χριστιανοί μου, όπως το βλέπετε και όπως το βιώνετε, τη Μεγάλη Σαρακοστή και κάθε Παρασκευή, ψάλλονται στην Εκκλησία μας οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Είναι μια από τις ωραιότερες ακολουθίες και συγχρόνως μια από τις καλύτερες προσευχές.
Οι Χαιρετισμοί συνδέονται πάντοτε και με το Μικρό Απόδειπνο.
Τη Μεγάλη Σαρακοστή που διαβάζουμε το Μεγάλο Απόδειπνο, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη, δεν λέγονται οι Χαιρετισμοί. Ψάλλονται όμως κάθε Παρασκευή και διαβάζονται Σαββάτο και Κυριακή, μαζί με το Μικρό Απόδειπνο. Επίσης οι Χαιρετισμοί δεν λέγονται την Μεγάλη Εβδομάδα, όπως και ολόκληρη την Πασχαλινή Διακαινήσιμη εβδομάδα. Όλο το χρόνο συνοδεύονται κάθε μέρα με το Μικρό Απόδειπνο υποχρεωτικά. Όποιος διαβάζει τους Χαιρετισμούς κάθε μέρα, και βράδυ, ακόμα και μεσημέρι, και πρωί, έχει μεγάλη τη βοήθεια της Παναγίας μας.
Εκεί που τιμάται όλως ιδιαιτέρως η Παναγία, είναι το Άγιον Όρος, όπου θεωρείται και το δικό Της περιβόλι. Για τους Αγιορείτες μοναχούς η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η μοναδική προστασία. Μακάρι να αποκτήσουμε και μεις αυτή την συναίσθηση. Την βιωματική συναίσθηση δηλαδή ότι είναι και για μας η μοναδική προστασία, μεσίτρια και πρεσβευτής.
Η όλη ακολουθία των Χαιρετισμών με τα εικοσιτέσσερα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου, αυτή η ακολουθία, μας περιγράφει κατά πρώτον τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την επίσκεψη της Παναγίας στην Ελισάβετ, η οποία όπως είναι γνωστό, θα γεννούσε σε λίγες εβδομάδες τον Τίμιο Πρόδρομο. Επίσης οι Χαιρετισμοί αναφέρουν το σκίρτημα του εμβρύου, μέσα στα σπλάχνα της Ελισάβετ, και την ομολογία της με χαιρετισμούς.
Εν συνεχεία αναφέρονται στις υποψίες του μνήστορος Ιωσήφ, που δεν μπόρεσε να καταλάβει το μέγα μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου, στη μήτρα της Παρθένου Μαριάμ, αλλά και την μετέπειτα απόλυτη πίστη του στην αλήθεια που του απεκάλυψε ο άγγελος Κυρίου. Οι Χαιρετισμοί ακόμα μας περιγράφουν εν συντομία, περιληπτικά πολύ, τη Γέννηση του Σωτήρος Χριστού, την προσκύνηση των ποιμένων και των μάγων. Την Υπαπαντή του Κυρίου, από τον Συμεών τον Θεοδόχον. Τη φυγή Του στην Αίγυπτο και άλλα πολλά.
Πολλούς Χαιρετισμούς λέγουν προς την Παναγία, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ο μνήστωρ Ιωσήφ, οι ποιμένες, οι μάγοι, οι ουράνιες αγγελικές δυνάμεις, και όσοι πιστεύουν από τους χριστιανούς στην Θεανθρωπότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διά μέσου της Παρθένου Μαρίας εκ Πνεύματος Αγίου.
Η δική μας απάντησις σε όλους αυτούς τους Χαιρετισμούς είναι το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε». Τι σημαίνει όμως αυτό το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε»; Νυμφίος της Εκκλησίας, εδώ στους Χαιρετισμούς, ονομάζεται και ο Θεός Πατέρας. Νύμφη Του, είναι η Παρθένος Μαριάμ, αφού αυτή είναι που γέννησε τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον ομοούσιον με τον Πατέρα, ως Θεάνθρωπον στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, τον Νυμφίο της Εκκλησίας.
Μα η Παναγία είναι και «Νύμφη Ανύμφευτε». Και είναι Ανύμφευτη επειδή γέννησε χωρίς άνδρα και εκ Πνεύματος Αγίου τον Χριστόν. Το πώς ο Χριστός, ο αληθινός Θεός, εισήλθε στη μήτρα της Παρθένου, αυτό παραμένει μυστήριο αξεπέραστο για τα δικά μας πεπερασμένα και φτωχά μυαλά.
Ακατάληπτος ο τρόπος της συλλήψεως, ακόμα και για τους αγγέλους και αρχαγγέλους και τις λοιπές ουράνιες δυνάμεις. Μόνον ο ίδιος ο Θεός γνωρίζει τον τρόπον που χρησιμοποίησε για να γίνει αυτή η σύλληψις, και να γίνει άνθρωπος, τέλειος άνθρωπος, χωρίς να πάψει να είναι και τέλειος Θεός, ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου.
Γι’ αυτό αδελφοί μου, όποιος από τους χριστιανούς λέγει τακτικά με σταυρωτό κομποσκοίνι, «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον με», «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε», αυτός ο χριστιανός βρίσκει πολλή την Χάριν, και πολύ πνευματικό πλούτο απολαμβάνει, και ασφαλώς εισακούονται όλα τα αιτήματά του.
Στην παράδοση της Εκκλησίας μας, μάς αναφέρεται και το εξής θαυμαστό γεγονός για την δύναμη που έχουν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Θα πούμε αυτό το γεγονός, αυτήν την ιστορία.
Στα παλιά χρόνια, δηλαδή πριν από το 1800, κάποιος εκεί τότε, – υπήρχαν πολλοί λησταί, όπως είναι γνωστό, που στήνανε καρτέρι στα σταυροδρόμια, και λήστευαν τους περαστικούς,- κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους αρχιληστάς είχε βάλει μερικούς συντρόφους, να στήνουν το καρτέρι τους σε ένα σταυροδρόμι που ήτο αναγκαστικό πέρασμα για τους περαστικούς πεζοπόρους, από τη μια πόλη στην άλλη. Και όποιος περνούσε, είτε ήταν μόνος του, είτε ήταν δύο είτε τρείς, τους λήστευαν.
Και μετά τους άφηναν να φεύγουν, δεν τους έκαναν κακό. Δεν τους τραυμάτιζαν, δεν τους κακοποιούσαν.
Κάποτε πέρασε απ’ αυτό το σταυροδρόμι και ένας άγιος μοναχός. Εκείνος, – τον σταμάτησαν βέβαια και τον λήστεψαν, τι να πάρουν από έναν μοναχό, τέλος πάντων, ό,τι είχε – δεν έφυγε. Παρακάλεσε τους ληστάς να τον οδηγήσουν στο λημέρι του αρχηγού τους, – λέει «τι τον θέλεις;»
-Α, λέει, θα σας πώ κάτι πολύ σπουδαίο. Σε λίγο θα περάσει ένας πολύ μεγάλος και πλούσιος έμπορος φορτωμένος διαμάντια, αλλά, θέλω να του πώ, πώς θα είναι ντυμένος, για να τον καταλάβετε, γιατί θάχει μαζί του πολλά τα κουρέλια.
Έτσι και έγινε, όχι για να μην του χαλάσουν το χατίρι, αλλά για τις απολαβές που θα είχε.
Τον πήγαν λοιπόν… μόλις συναντήθηκε ο μοναχός με τον αρχιληστή, του λέγει ότι θα καλέσεις όλους τους ανθρώπους εδώ, για να τους πω αυτό το μεγάλο νέο, διότι είναι πολύ σπουδαίο.
Πράγματι λοιπόν, εκείνος τους μάζεψε.
Α, λέει, κάποιος λείπει. Να μου τον φέρετε κι αυτόν εδώ.
Λέει, τι τον θέλεις, αυτός μαγειρεύει τώρα για το μεσημέρι.
Όχι, να τον φέρετε.
Πάνε λοιπόν, εκείνος δεν ήθελε να ’ρθεί, και τον άρπαξαν με το ζόρι, και τον έφεραν μπροστά στο μοναχό.
Μόλις ο μάγειρας αντίκρισε τον μοναχό, δεν ήθελε να τον βλέπει.
Αλλά ούτε και ο μοναχός γύρισε να τον δει.
Αντιθέτως ο μάγειρας άρχισε να τρέμει, να τρέμει πολύ.
Τον ρωτάει λοιπόν ο μοναχός.
- Γιατί τρέμεις μάγειρα;
- Ε, – αναγκάστηκε εκείνος να ομολογήσει, – ότι ήταν διάβολος που είχε μετασχηματιστεί σε άνθρωπο, για να παρακολουθεί από κοντά αυτόν τον αρχιληστή.
Ο αρχιληστής όμως αυτός, είχε μια πολύ καλή συνήθεια.
Προσευχόταν στην Παναγία καθημερινά. Και πώς προσευχόταν; – λέει.
Διάβαζε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς. Πρωί και μεσημέρι και βράδυ. Την καλή αυτή συνήθεια την πήρε απ’ τη μάνα του. Την πήρε απ’ το σπίτι του, που του είχε μάθει τους Χαιρετισμούς από μικρό παιδί, και έτσι τους ήξερε από στήθους. Δηλαδή από μνήμης, και τους έλεγε χωρίς να τους διαβάζει.
Βέβαια, αργότερα πήρε τον κακό το δρόμο κι έγινε ληστής, παρά ταύτα όμως, τους Χαιρετισμούς δεν τους είχε αφήσει ούτε μια μέρα. Έτσι η Παναγία βρισκόταν κοντά του και τον φύλαγε.
Και τον φύλαγε επειδή περίμενε μια ευκαιρία η Παναγία για να τον σώσει, να τον φέρει σε μετάνοια, ν’ αλλάξει ζωή, να σωθεί.
Ο μάγειρας διάβολος, είχε σταλεί πάλι απ’ τον αρχισατανά για να τον σκοτώσει και να πάρει την ψυχή του στην Κόλαση. Δεν μπορούσε όμως γιατί τον εμπόδιζαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Περίμενε λοιπόν μια ευκαιρία. Ποια; Το πότε θα ξεχνούσε έστω και μία φορά, έστω και μια μέρα, να απαγγείλει ο αρχιληστής τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Τότε θα ήταν αφύλακτος από την προστασία Της, θα προκαλούσε για τη μοιρασιά, ανάμεσα στους ληστάς και τους συντρόφους του κάποια φασαρία, εκείνοι με την προτροπή βέβαια του διαβόλου μάγειρα, θα τον σκότωναν και έτσι θάπαιρνε την ψυχή του στην Κόλαση.
Μα η Παναγία τον προστάτευε και τον προστάτευε χάριν των Χαιρετισμών. Μπορεί να ήτο ληστής, αλλά δεν ήταν φονιάς. Παρά ταύτα όμως τους Χαιρετισμούς δεν τους άφησε. Μπορεί η ζωή του να ήτο άσχημη, να ήτο κακή, να ήτο αντιευαγγελική αλλά ο Θεός όμως που δεν θέλει το θάνατο του αμαρτωλού ως το επιστρέψαι και ζείν αυτόν, και ακούγοντας και τις μεσιτίες και τις παρακλήσεις της Παναγίας Μητρός Του, του έδωσε την ευκαιρία για να σωθεί. Μόλις λοιπόν ο αρχιληστής άκουσε αυτή την ομολογία από τον μάγειρο διάβολο, αμέσως φωτίσθηκε. Κατάλαβε τα τραγικά του λάθη. Τις αμαρτίες του, και κείνη τη στιγμή μετανόησε, και σώθηκε.
Η μετάνοιά του συγκλόνισε και τους άλλους ληστάς, τους συντρόφους του, και με τις οδηγίες του αγίου εκείνου μοναχού όλοι τους οδηγήθηκαν στο μεγάλο μυστήριο της ευσπλαχνίας του Θεού, δηλαδή στην Ιερά Εξομολόγηση. Και με την έμπρακτη αποκατάσταση όλων των κλοπιμαίων, όλοι οι λησταί μαζί με τον αρχιληστή εσώθησαν.
Τους έσωσαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας.
Οι Χαιρετισμοί λοιπόν χριστιανοί μου, έχουν τεράστια σωτηριώδη σημασία, όταν τους διαβάζουμε ή τους απαγγέλουμε κάθε βράδυ με πίστη και ευλάβεια. Μας χαρίζουν την πλέον αποτελεσματική βοήθεια στην προσπάθειά μας και στον αγώνα που κάνουμε κάθε μέρα, για να νικήσουμε τα πάθη μας. Για να νικήσουμε το κακό, την αμαρτία και τον διάβολο. Άλλωστε Εκείνη μας προτρέπει και μας λέγει «φωνάξτε με», ή «φωνάζετέ με», «φωνάζετε το όνομά μου, και γω θα σας βοηθώ πάντοτε».
Να με καλείτε ή με το «Υπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι», ή με το «Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησέ μας», ή «σώσον με», ή «σώσον ημάς». Άλλωστε είναι και λειτουργικός ύμνος. Κάθε φορά που αναφέρουμε το όνομα της Παναγίας μας στη Θεία Λειτουργία, στον όρθρο ή τον εσπερινό, οι ιεροψάλτες μας να απαντούν «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».
«Και γω θα έλθω», μας υπόσχεται η Παναγία, «θα σας βοηθήσω, και θα σας βοηθήσω σε όλες σας τις ανάγκες, σε όλους τους πειρασμούς της ζωής σας, στα βάσανα, στις θλίψεις και στις στεναχώριες. Θα είμαι πάντοτε κοντά σας. Μεσίτρια ακόμα και όταν θα βγαίνει η ψυχή σας, για να σας φυλάξω από τα εναέρια δαιμόνια. Αλλά και στη Δευτέρα Παρουσία του Υιού μου και Κριτού των πάντων και κει θα είμαι κοντά σας.»
Άλλωστε αυτό θα το δούμε σε λίγο, όταν θα απαγγείλουμε την προσευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο που αρχίζει με το «Άσπιλε, αμόλυντε».
Χριστιανοί μου, ας αγαπήσουμε αυτή την προσευχή των Χαιρετισμών, και την επίκληση του ονόματός Της και τότε εκείνη θα ανοίξει την πόρτα του Παραδείσου και θα μας σώσει.
Το εύχομαι εις όλους σας, και σεις να το εύχεστε σε μένα,
Αμήν.

                                          Κάτι που δεν πουλιέται...

 

Κάποτε ο διάβολος το έριξε στο εμπόριο. Άνοιξε ένα μεγάλο κατάστημα, ένα σούπερ - μάρκετ, όπως θα λέγαμε σήμερα. Και κάθε μέρα διαφήμιζε και πουλούσε τα προϊόντα του.

Ανάμεσα στα εμπορεύματά του, υπήρχε και ένα εργαλείο με πολύ παράξενο και προκλητικό σχήμα. Επάνω στο εργαλείο αυτό ο διάβολος είχε βάλει μία πινακίδα που έλεγε: ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ.

Πολλοί από τους πελάτες του ενδιαφέρθηκαν να το αγοράσουν, το παράξενο αυτό εργαλείο. Αλλά ο διάβολος έμεινε άκαμπτος και ανυποχώρητος. Μην κάνετε κουβέντα! έλεγε. Ότι άλλο θέλετε, μπορώ να το πουλήσω. Αυτό όχι! Αυτό είναι το πιο χρήσιμο, από όσα έχω. Και είναι πραγματικά παράξενο. Με αυτό κατορθώνω, εκείνα που δεν θα μπορούσα να κατορθώσω με κανένα άλλο τρόπο. Μην κάνετε λοιπόν συζήτηση. Γιατί πουλώντας το εργαλείο αυτό, εγώ το έκλεισα το μαγαζί μου!...

Ποιο ήταν αυτό το εργαλείο; Ένας που θέλησε να το περιεργασθεί λίγο καλύτερα, διάβασε το όνομά του! Το έλεγαν: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ.. Και πράγματι. Όταν στην καρδιά ενός ανθρώπου ριζώσει ο λογισμός, ότι δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει παράδεισος, τότε ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα! Γι' αυτό και ο κύριος αγώνας μας πρέπει να είναι, να αχρηστέψουμε το όπλο αυτό του διαβόλου. Πως όμως θα το αχρηστέψουμε;

Ας δούμε, τι μας λέξει ο άγιος Θεοφάνης ο έγκλειστος: Η έλλειψη πίστης στον Θεόν προέρχεται από τον εχθρό μας. Αυτός χτίζει έναν τοίχο ανάμεσα σε μας και στον Θεό. Με σκοπό να μας χωρίσει για πάντα από τον Θεό! Αυτόν τον τοίχο τον γκρεμίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση. Ο διάβολος αυτό το ξέρει. Και για αυτό αγωνίζεται με όλες τους τις δυνάμεις, να μη μας αφήσει να στραφούμε με πίστη στον Χριστό.
Πως; *

΄Άλλοτε σπέρνει μέσα στην ψυχή μας αμφιβολίες.

*Άλλοτε μας κάνει να σκεπτόμαστε, ότι εμάς δεν θα μας συγχωρήσει ο Χριστός! Οι χειρότερες παγίδες του διαβόλου είναι η αμφιβολία και η απελπισία.

Αν λοιπόν θέλετε να σωθείτε, φυλαχθείτε από αυτές, όσο πιο πολύ μπορείτε! Μη πιστεύετε ποτέ σε τέτοιους λογισμούς!.... Και αν ο διάβολος δεν σας παραδίδει το όπλο του αυτό, αρπάχτε το με τη βία!... Διώχτε και καταφρονήστε τους λογισμούς αυτούς.

Μην ξεχνάτε ποτέ ότι: Ο Κύριος θέλει την σωτηρία όλων μας. Και συνεπώς και την δική σας. Μας προσκαλεί κοντά του όλους μας. Και το ενδιαφέρον σας για τη σωτηρία σας αυτό δείχνει: ότι ο Χριστός σας φωνάζει: "Δεύτε προς με.... καγώ αναπαύσω υμάς". Μη νομίζετε, ότι το ενδιαφέρον σας αυτό προέρχεται από σας τους ίδιους; Όχι ο Κύριος το έσπειρε αυτό στην ψυχή σας. Και αφού Αυτός το έσπειρε, δεν επιτρέπεται να αμφιβάλλουμε, ότι θα μας χαρίσει αυτό, στο οποίο ο ίδιος μας καλεί.

Πλησιάστε λοιπόν με θάρρος. Και μην αφήνετε τον εχθρό, να σπέρνη στην ψυχή σας ζιζάνια αμφιβολίας και απιστίας. Ούτε να σας λέει, ότι δεν πρόκειται να σωθείτε. Μην τον πιστεύετε. Τον πλάνο. Τον ψεύτη. Μην ξεχνάτε, ότι "ο Θεός θέλει πάντας σωθήναι". Και έχει άνα πόθο. Να ελεεί. Να ελεεί. Να ελλεί.

   ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΚΟ, ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑ ΒΓΕΙ...

Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ πίστευαν, έχασαν τήν πίστη τους;

Αν δέν προσέχει κανείς στά θέματα της πίστεως καί της λατρείας, σιγά-σιγά ξεχνιέται καί μπορεί νά γίνη αναίσθητος, νά φθάση σέ σημείο νά μήν πιστεύη τίποτε.

Μερικοί, Γέροντα, λένε ὅτι ἡ πίστη τους κλονίζεται, ὅταν βλέπουν νά ὑποφέρουν καλοί ἄνθρωποι.

Ἀκόμη κι αν κάψη ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλη κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθή πως ο Θεός ό,τι κάνει, από αγάπη το κάνει. Ξέρει ο Θεός πώς εργάζεται.
Για να επιτρέψη να συμβή κάποιο κακό, κάτι καλύτερο θα βγη.

Γέροντα, σήμερα ακόμη καί τά πιστά παιδιά αμφιταλαντεύονται, γιατί στά σχολεῖα υπάρχουν καθηγητές πού διδάσκουν τήν αθεΐα.

Γιατί να αμφιταλαντεύωνται; Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη δεκαεννιά χρονῶν ῆταν και διακόσιους φιλοσόφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεόν γνώση και την σοφία της. Ακόμη και οι Προτεστάντες την έχουν προστάτιδα της επιστήμης.

Στα θέματα της πίστεως και στα θέματα της πατρίδος δεν χωράνε υποχωρήσεις∙ πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός.

Γέροντα, παλιά προσευχόμουν με πίστη στον Θεό και ό,τι ζητούσα μου το έκανε. Τώρα δεν έχω αυτήν την πίστη. Πού οφείλεται αυτό;

Στην κοσμική λογική που έχεις. Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη. «Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος. Όλη η βάση εκεί είναι. Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Εάν συν δύο δεν κάνει πάντα τρία κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο!

Χρειάζεται καλή διάθεση και φιλότιμο. Γιατί, αν ο άνθρωπος δεν έχη καλή διάθεση, τίποτε δεν καταλαβαίνει. Να, και για την Σταύρωση του Χριστού, τόσες λεπτομέρειες είχαν πει οι Προφήτες- μέχρι και τί θα κάνουν τα ιμάτιά Του, τί θα κάνουν τα χρήματα της προδοσίας, ότι θα αγοράσουν μ’ αυτά τον αγρό του Κεραμέως, για να θάβουν τους ξένους-, αλλά, οι Εβραίοι πάλι δεν καταλάβαιναν. «Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι»…

• 

Για οχτώ χρόνια…

Πολλές φορές κλαιγόμαστε ότι έχουμε ελαττώματα, αλλά αν μας ρωτήσει κανείς πόση ώρα προσευχήθηκες γι’αυτό το ελάττωμα, δεν εχουμε πολλή ώρα.
Πόσες φορές ζητήσαμε απ’τον Θεο κάτι και δεν μας το’δωσε; Για πολύ καιρό… Ο Άγιος Αμμωνάς οχτώ χρόνια παρακαλούσε τον Θεό να του πάρει τον θυμό… Οχτώ χρόνια!!! Και εμείς κάνουμε κάτι οχτώ μέρες και λέμε: “Ο Θεός δεν ακούει. Το κατάλαβα. Δεν με υπολογίζει”.
Αυτός εφτά χρόνια παρακαλούσε και δεν απογοητεύτηκε. Και τον όγδοο χρόνο, λέει, αισθάνθηκε να φεύγει από μέσα του ένα βάρος και, από τότε, ό,τι και να του έκανες, ήταν πράος και γαλήνιος σαν ένα μικρό παιδί.

• 

Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη

Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη
Όπως η μνήμη της φωτιάς
Δεν ζεσταίνει το σώμα
Έτσι και η πίστη χωρίς αγάπη
Δεν φωτίζει την ψυχή με τη γνώση του Θεού.
Αγάπη είναι μια αγαθή διάθεση της ψυχής
Που κάνει τον άνθρωπο
Να μην προτιμάει τίποτε άλλο περισσότερο
Από το να γνωρίσει το Θεό.
Είναι αδύνατον όμως
Ν’ αποκτήσει σταθερά μέσα του αυτή την αγάπη
Όποιος έχει εμπαθή προσκόλληση σε κάτι από τα γήινα.
Εκείνος που φοβάται το Θεό
Έχει πάντοτε σύντροφό του την ταπεινοφροσύνη.
Και η ταπεινοφροσύνη τον οδηγεί στην αγάπη και την ευχαριστία του Θεού.
Σκέφτεται δηλαδή την προηγούμενη ζωή του
Τα διάφορα αμαρτήματα και τους πειρασμούς τους
Και πως απ’ όλα αυτά τον γλύτωσε ο Κύριος
Και τον μετέφερε από τη ζωή των παθών στον κατά Θεόν βίο.
Με τέτοιες σκέψεις λοιπόν αποκτά και την αγάπη προς το Θεό
Τον ευεργέτη και κυβερνήτη της ζωής του
Τον οποίο αδιάλειπτα ευχαριστεί με πολλή ταπεινοφροσύνη.
Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη.
Νηστεύει και αγρυπνεί, ψάλλει και προσεύχεται
Και για κάθε άνθρωπο σκέφτεται πάντοτε το καλό.
Η ανέκφραστη ειρήνη, που έχουν οι άγιοι άγγελοι
Οφείλεται σ’ αυτά τα δύο:
Στην αγάπη προς το Θεό και στην αγάπη αναμεταξύ τους.

• 

Ένα γράμμα με ξεχωριστή σημασία!

Αγαπημένε μου.
Σε παρακολούθησα χθες, στην κουραστική και ανιαρή σου καθημερινότητα, και, δεν στο κρύβω, χάρηκα ιδιαίτερα.
Πρώτα σε είδα να σηκώνεσαι το πρωί και να ξεκινάς τη μέρα σου χωρίς προσευχή, και αυτό, πίστεψέ με, με γέμισε χαρά. Αν θυμάμαι καλά, ούτε το προηγούμενο βράδυ σε είδα να γονατίζεις να κλείσεις τη μέρα σου με προσευχή, ούτε καν πριν από το φαγητό σου δεν προσεύχεσαι πια και μου αρέσει πολύ αυτό, με κάνει ιδιαίτερα ευτυχισμένο.
Δεν βρίσκω λόγια να σου εκφράσω πόση χαρά μου δίνει να βλέπω τη ζωή σου να αλλάζει… Οι σκέψεις σου, οι προτιμήσεις σου, οι κινήσεις σου, οι επιλογές σου, το περιεχόμενο της κάθε σου μέρας. Ανόητε, δεν το καταλαβαίνεις ότι είσαι δικός μου;
Σε παρακολουθώ την ώρα της εκκλησίας, που υποτίθεται ότι πηγαίνεις να ακούσεις ένα κήρυγμα. Εσύ ταξιδεύεις κυριολεκτικά. Όλοι γύρω σου νομίζουν ότι προσέχεις το κήρυγμα, αλλά εσύ σκέφτεσαι τα δικά σου, τις δουλειές σου, τις επιθυμίες σου. Ακόμα και την ώρα της προσευχής μπορεί να σκύβεις το κεφάλι και να κλείνεις τα μάτια, αλλά κάθε άλλο παρά προσεύχεσαι. Συνεχίζεις να σκέφτεσαι τα δικά σου, να καταστρώνεις σχέδια, να επεξεργάζεσαι τις δουλειές σου. Και οι άλλοι γύρω σου σε βλέπουν σκυφτό και νομίζουν ότι προσεύχεσαι μαζί τους. Σε χαίρομαι που έχεις αρχίσει να ξαναγίνεσαι υποκριτής! Για κάποιο διάστημα το ‘χα χάσει αυτό και με ανησυχούσε πολύ. Τότε που έλεγες όλες αυτές τις ανοησίες ότι αναγεννήθηκες, ότι πίστεψες και έδωσες την καρδιά σου στον Χριστό… Τι λες τώρα, σε ποιον τα λες αυτά; Ποια καρδιά έδωσες; Ρώτα εμένα να σου πω πού είναι καρδιά σου…Ακόμα και την ώρα της κοινωνίας του σώματος και του αίματος του Χριστού, όταν παίρνεις μέρος στο Δείπνο του Κυρίου, εσύ ταξιδεύεις. Είναι φανερό ότι το έχεις συνηθίσει πια και δεν σου λέει τίποτα. Πάλι τις δουλειές σου σκέφτεσαι, πάλι κουβεντούλα έχεις με τον εαυτό σου, πάλι με τα δικά σου ασχολείσαι. Βλέπω ότι άρχισες να το βαριέσαι κιόλας, κι αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Μπράβο σου, έχεις κάνει μεγάλη πρόοδο από τότε που σε έχασα για λίγο, και αυτό με κάνει ιδιαίτερα περήφανο… Είσαι άξιος συγχαρητηρίων.
Δεν στο κρύβω, όταν σε πρωτοείδα να πηγαίνεις στην εκκλησία, να λες ότι μετανόησες για τις αμαρτίες σου, ότι πίστεψες, εγώ ταράχτηκα και ένιωσα ότι σε χάνω. Αλλά δεν σταμάτησα. Με ξέρεις εμένα πόσο υπομονετικός και μεθοδικός είμαι. Από αυτά που βλέπω στη ζωή σου κάθε σου μέρα, είμαι σίγουρος ότι είσαι δικός μας.
Δε θέλει δα και φοβερή εξυπνάδα για να καταλάβει κανείς πού βρίσκεσαι και ποιο είναι το πραγματικό αφεντικό σου. Είσαι υποκριτής, λες ψέματα, πολλά ψέματα, και μάλιστα με τον πιο φυσικό τρόπο. Λες ψέματα και στον ίδιο τον Θεό. Να σου φανερώσω κάτι, που μάλλον θα σε τρομάξει. Αυτό ούτε εγώ δεν τολμάω να το κάνω. Όταν στέκομαι μπροστά Του, Τού λέω αυτό που πιστεύω στην πονηρή μου καρδιά, που είναι γεμάτη κακία για όλους σας, και για Εκείνον. Αλλά ψέματα δεν τολμάω να Του πω, εσύ όμως Του λες.
Βλέπω ότι άρχισες να λερώνεις σιγά-σιγά την…«καθαρή και άγια» καρδιά σου, μπροστά στην τηλεόραση για παράδειγμα, με αυτά που διαλέγεις να παρακολουθείς, ιδιαίτερα τα βράδια, τα περιοδικά που ξεφυλλίζεις ή κρυφοκοιτάς, το περιεχόμενο που έχεις στη σκέψη σου και που ανεβαίνει στην καρδιά σου.
Έχεις στην καρδιά σου μίσος και ζήλια. Λες ότι σε καθάρισε ο Χριστός, από τι σε καθάρισε; Εγώ, από αυτά που βλέπω στη ζωή σου κάθε μέρα, δεν αντιλαμβάνομαι να ‘χει αλλάξει κάτι επάνω σου, και αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Και κλέβεις όταν μπορείς, και μοιχεύεις, και πάθη έχεις, και αδυναμίες, και το κουτσομπολιό σου αρέσει, και κατηγορείς εύκολα και άδικα τον διπλανό σου, και ασέβεια έχεις, είσαι τεμπέλης, είσαι αδιάφορος, η ζωή σου είναι ένα ελεεινό παράδειγμα στα παιδιά σου. Το βέβαιο είναι ότι αν βγάλει κανείς έξω τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, την υπόλοιπη χρονιά δεν σου λέει τίποτα ο Ιησούς, ούτε που Τον θυμάσαι, ούτε που Τον λογαριάζεις. Μόνη εξαίρεση, αν Τον χρειαστείς για καμιά δουλειά, καμιά εξυπηρέτηση, να βάλει ένα χεράκι… να συγχωρήσει καμιά αμαρτία…
Είχα δίκιο τελικά, όταν έλεγα σε όλους εδώ στην παρέα, ότι σε ξέρω καλά και ότι πολύ σύντομα θα είσαι πάλι μαζί μας, πάλι δικός μας.
Σε βλέπω τώρα πώς κοιτάζεις τον κόσμο μου, πώς σου αρέσουν οι βιτρίνες, τα ακριβά ψώνια, με τι λαχτάρα κοιτάζεις τα πολυτελή, αστραφτερά αυτοκίνητα. Να σου πω κάτι; Έτσι γίνομαι κι εγώ παιδί του Θεού… να Τον έχω δηλαδή να με συγχωρεί, να με βοηθάει, να με ευλογεί, κι εγώ να κρυφοκοιτάζω με αγάπη τον κόσμο. Τελικά δεν είσαι τόσο έξυπνος όσο νόμιζα, γιατί αν ήσουν θα καταλάβαινες ότι αυτά που σκέφτεσαι δεν γίνονται στην πράξη. Μοιρασμένο δεν σε θέλει κανένας μας. Ούτε Αυτός, ούτε εγώ. Σε θέλουμε ολόκληρο και ολόψυχα δικό μας. Εμένα με χαροποιεί ιδιαίτερα να σε βλέπω να παλεύεις να μείνεις ανάμεσα στα δύο, γιατί το ξέρω με σιγουριά ότι απ΄ αυτήν και μόνο την επιλογή της καρδιάς σου φαίνεται ότι είσαι σίγουρα δικός μου…
Πώς να μην πανηγυρίσω, μετά από τόσον καιρό που κινδύνευσα να σε χάσω, όταν σε βλέπω να γυρίζεις στα ίδια τα δικά μου, τα αγαπημένα έργα του σκοταδιού; Είσαι φίλαυτος, είσαι καμαρωτός εγωιστής, ζεις μόνο για τον εαυτό σου και τα είδωλά σου, μεταχειρίζεσαι πονηριές, αποσιωπάς ή νοθεύεις την αλήθεια από σκοπιμότητα, χρησιμοποιείς ίντριγκες, μεθοδεύσεις, πιστεύεις στον εαυτό σου, αγαπάς τα χρήματα, τα κυνηγάς, λατρεύεις το όμορφο, το ακριβό, το μοντέρνο, στηρίζεσαι σ’ αυτά, τα επιθυμείς, και αδιαφορείς για τον πόνο, την ανάγκη, τα δάκρυα που υπάρχουν γύρω σου.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ πίσω, στο κόσμο μας, με τους φαρδείς και ευρύχωρους δρόμους, τις ομορφιές του, τις απολαύσεις του και την κατάληξή του, που είναι σίγουρα η αιώνια απώλεια. Θέλω να είμαι πέρα για πέρα ξεκάθαρος μαζί σου. Δεν ξεχνάω ότι πορευτήκαμε μαζί τόσα χρόνια και ότι παραλίγο να σε χάσω, πράγμα που θα μου κόστιζε πολύ. Ο Θεός σε αγαπά ανόητε, γνήσια και ειλικρινά, σε αγαπά με όλη Του την καρδιά και έχει μεγάλα και δοξασμένα σχέδια για εσένα και για αυτή τη ζωή, αλλά και αιώνια στη Βασιλεία Του. Αυτό είναι βέβαιο και το ξέρω καλά. Εγώ αντίθετα σε μισώ, σε μισώ αφάνταστα. Με πέταξε έξω από τον Ουρανό Του και χρησιμοποιώ εσένα και τους άλλους για Τον εκδικηθώ γι’ αυτό που μου έκανε. Θα κάνω τη ζωή σου μίζερη και δυστυχισμένη. Θα ζήσεις από τώρα την κόλαση. Τώρα, που ξέρω ότι είσαι πραγματικά δικός μου, δεν θα σε αφήσω από τα μάτια μου ούτε στιγμή, μέχρι να το εξασφαλίσω ότι θα καταλήξεις σίγουρα στην κόλαση. Αυτό, πίστεψέ με, πονάει πολύ τον Θεό, γιατί είσαι δημιούργημα δικό Του και σε αγαπάει αληθινά, αλλά εμένα, που σε μισώ και μισώ κι Εκείνον, με γεμίζει χαρά και ικανοποίηση αυτή η σκέψη και θα κάνω ότι μπορώ να σε πάρω μαζί μου στην αιώνια κόλαση.
Αυτό το γράμμα είναι ένα γράμμα ευγνωμοσύνης και χαράς για την επιστροφή σου σε μας. Και να ξέρεις ότι έχουμε έτοιμα σχέδια για να σε χρησιμοποιήσουμε να πλανήσεις κι άλλους, πολλούς, και να καταλήξουμε όλοι μαζί μια μέρα στη φωτιά της κόλασης, κάτι που θα κάνει τον Θεό να πονάει ακόμα περισσότερο. Θα σε κάνω εγώ αγνώριστο. Θα σε ρίξω ακόμα πιο βαθιά στο σκοτάδι και στην ντροπή. Θα σε εκδικηθώ, γιατί θέλησες, ανόητε, να φύγεις από τον κόσμο μου και να πας σ’ Εκείνον, που Τον μισώ με όλη μου την ψυχή.
Τώρα θα πρέπει να φύγω, αλλά θα επιστρέψω σε λίγα λεπτά με άλλο πρόσωπο, για να σε σπρώξω πιο βαθιά στην αμαρτία, να κυλιστούμε και οι δυο μαζί πάλι στο βούρκο, που τόσο αγαπάμε και οι δυο από παλιά. Θα έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα επάνω σου μήπως συνέλθεις και μετανοήσεις και επιστρέψεις σ’ Εκείνον. Θα σε εμποδίσω με όλες μου τις δυνάμεις. Μη με υποτιμάς. Εγώ προσωπικά το προτιμώ, γιατί έτσι γίνομαι πιο αποτελεσματικός, αλλά σε πληροφορώ ότι όσοι με υποτίμησαν έχασαν…
Εάν πραγματικά με αγαπάς, μη μοιραστείς αυτό το γράμμα μου με άλλους!
Σου γράφω με τη βεβαιότητα ότι δεν θα με απογοητεύσεις….
Ο ΣΑΤΑΝΑΣ

     Φιλαυτία: Η μητέρα όλων των κακών!

 

Του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητού
Αυτός πού φοβάται την ασθένεια του σώματος, δεν φτάνει στο μέτρο των φυσικών του δυνατοτήτων ούτε μπορεί ν' αποκτήσει τις αρετές- αν όμως προσπέφτει κανείς στο Θεό σε κάθε κόπο του, ο Θεός έχει τη δύναμη να τον αναπαύσει. 

Γιατί, αν ο Γεδεών δεν έσπαγε τις στάμνες, δεν θα μπορούσε να δει το φως των λαμπάδων (Κριτ. 7:20). Έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν καταφρονήσει το σώμα, δεν θα μπορέσει να δει το φως της Θεότητας.

Πρόσεχε τον εαυτό σου από τη μητέρα των κακών, τη φιλαυτία, πού είναι ή παράλογη αγάπη του σώματος. Άπ' αυτή γεννιούνται, μοιάζοντας εύλογοι, οι πρώτοι και εμπαθείς και γενικότατοι λογισμοί, δηλαδή της γαστριμαργίας, της φιλαργυρίας και της κενοδοξίας, πού σχηματίζονται παίρνοντας αφορμή από την αναπόφευκτη τάχα ανάγκη του σώματος κι άπ' αυτούς πάλι γεννιέται όλος ο κατάλογος των κακών. Είναι ανάγκη λοιπόν να προσέχουμε και να την πολεμούμε με μεγάλη νίψη. Και όταν αφανιστεί ή φιλαυτία, αφανίζονται μαζί της όλα όσα γεννιούνται άπ' αυτή.

Το πάθος της φιλαυτίας στον μεν μοναχό υποβάλλει να λυπάται το σώμα του και να του χορηγεί τροφή πέρα άπ' όσο πρέπει συγκαταβατικά δήθεν, για να μπορεί να κυβερνηθεί , κι έτσι σιγά-σιγά παρασύρεται και πέφτει στο βάραθρο της φιληδονίας· στον κοσμικό, από το άλλο μέρος, υποβάλλει να φροντίζει πώς να ικανοποιεί τις επιθυμίες του. Τη φιλαυτία αντιμάχονται ή αγάπη και ή εγκράτεια.

Εκείνος πού έχει τη φιλαυτία, είναι φανερό ότι έχει όλα τα πάθη. Κανένας δεν μίσησε τη σάρκα του, λέει ο απόστολος (Εφ. 5:29), αλλά τη σκληραγωγεί και τη χρησιμοποιεί ως δούλη (Α' Κορ. 9:27), μην παρέχοντας της τίποτε άλλο παρά τροφές και ενδύματα (Α' Τιμ. 6:8), κι άπ' αυτά όσα της χρειάζονται για να ζει. Μ' αυτόν τον τρόπο την αγαπάει κανείς απαθώς και την τρέφει σαν υπηρέτρια των θείων και την περιποιείται δίνοντας της μόνο όσα θεραπεύουν τις ανάγκες της. Όποιον αγαπάει κανείς, αυτόν βέβαια και περιποιείται πρόθυμα.

Αν λοιπόν κανείς αγαπάει το Θεό, οπωσδήποτε κάνει πρόθυμα και εκείνα που του αρέσουν. Αν αγαπάει τη σάρκα, κάνει εκείνα πού την ευχαριστούν. Στο Θεό αρέσουν ή αγάπη, ή σωφροσύνη, ή θεωρία και ή προσευχή. Στη σάρκα (αρέσουν) ή γαστριμαργία, ή ακολασία και 'όσα αυξάνουν αυτά τα (δύο) πάθη. Γι' αυτό «οι εν σαρκί όντες Θεώ αρέσαι ου δύνανται» (Ρωμ. 8:8), «οι δε του Χρίστου την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις» (Γαλ. 5:24).

Αν ο νους στραφεί προς το Θεό, έχει το σώμα δούλο του και δεν του παρέχει τίποτα παραπάνω άπ' ότι χρειάζεται για να ζήσει. "Αν όμως στραφεί προς τη σάρκα, υποδουλώνεται στα πάθη και φροντίζει πώς να ικανοποιεί πάντα τις (κακές) επιθυμίες του.

   ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ;

Διαβάζοντας την Αγία Γραφή θα δούμε ότι συχνά γίνεται λόγος για την «οργή του Θεού».
Παλαιότερα η έκφραση αυτή ερμηνευόταν κατά γράμμα. Αυτή η ερμηνεία δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα της Αγίας Γραφής. Η έννοια όμως που έδωσε στη φράση αυτή η χριστιανική και ειδικότερα η ορθόδοξη θεολογία, είναι τελείως διαφορετική από εκείνη που είχε στην προχριστιανική και ιουδαϊκή θρησκευτικότητα.

Οι βασικές θέσεις της ορθόδοξης ερμηνευτικής παράδοσης στο θέμα της «οργής του Θεού» είναι περίπου οι... έξης:

α) Ο Θεός είναι αναλλοίωτος και αμετάβλητος: Στον Θεό δεν υπάρχουν διακυμάνσεις και μεταβολές, αλλοιώσεις ψυχικές, διανοητικές και συναισθηματικές. Οι διακυμάνσεις αυτές χαρακτηρίζουν τήν μεταπτωτική σύνθεση και αλλοιωμένη ανθρώπινη φύση. Η φύση και η ουσία του Θεού είναι απλή και δεν υπάρχουν σ’ Αυτόν αντιθετικές λειτουργίες που να προκαλούν διακυμάνσεις και διαταραχές στη θεϊκή Ύπαρξη. Η φύση του Θεού είναι μονίμως αγαθή και καλή και σε καμιά περίπτωση δεν αλλοιώνεται, δεν σκιάζεται από αρνητικές καταστάσεις μίσους, κακίας, φθόνου, εκδίκησης, οργής κλπ., όπως συμβαίνει στον άνθρωπο. Λέγει ο Μ. Αντώνιος: «Ο Θεός είναι αγαθός και απαθής και αμετάβλητος».

β) Ο άνθρωπος που απομακρύνεται από τον Θεό αυτοτιμωρείται: Οι δοκιμασίες του ανθρώπου, το φυσικό και ηθικό κακό δεν οφείλονται σε μια άμεση εχθρική και καταστρεπτική ενέργεια του Θεού, αλλά είναι συνέπειες της αποστασίας και της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον Θεό. Αίτιος επομένως του κακού δεν είναι ο Θεός, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Όταν ο άνθρωπος παραμένει στο φως του ήλιου, φωτίζεται, θερμαίνεται και νιώθει ευχάριστα. Όσο όμως απομακρύνεται από τον ήλιο, τόσο και πιο πολύ στερείται το φως, μπαίνει πρώτα στο ημίφως και στη συνέχεια στη σκιά και το σκοτάδι και αρχίζει έτσι να υφίσταται τις φοβερές συνέπειες της έλλειψης του ήλιου (κρύο, ρίγος κ.λπ.). Όπως π.χ. οι αστροναύτες. Όσο απομακρύνονται από τον πλανήτη μας, τόσο στερούνται το οξυγόνο και το φως. Χωρίς τα διαστημικά σκάφη και χωρίς τις διαστημικές στολές, δεν θα μπορούσαν να ζήσουν στο διάστημα ούτε μια στιγμή…

Ο Θεός ως αμετάβλητος ούτε χαίρεται ούτε λυπάται. Η λύπη και η χαρά φανερώνει μεταβολή. Ο Θεός ως αγαθός δεν βλάπτει ποτέ κανένα αλλά πάντοτε μόνον ωφελεί παραμένοντας πάντοτε απαθής. Εμείς εφόσον παραμένουμε αγαθοί, μοιάζουμε με το Θεό και ενωνόμαστε μαζί του όταν όμως γινόμαστε κακοί, χωριζόμαστε από τον Θεό..

γ) Η παιδαγωγική ενέργεια του Θεού: Ο Μ. Βασίλειος, ειδικότερα, διδάσκει ότι οι έννοιες «οργή» και «θυμός» του Θεού αναφέρονται στην παιδαγωγική ενέργεια του Θεού: «Θυμώνει ο Θεός με σκοπό να ευεργετήσει τους αμαρτωλούς. Δεν τιμωρεί για να καταστρέψει, αλλά για να οδηγήσει σε μετάνοια και επανόρθωση. Η θεϊκή φωτιά καθαρίζει τη φωτιά της αμαρτίας που μας σπρώχνει σε ανόητες και βλαβερές επιθυμίες. Λόγω δε των ιατρικών του γνώσεων, ο Μέγας αυτός πατέρας της Εκκλησίας παρομοιάζει το «θυμό» με τη διάγνωση του γιατρού και την «οργή» με τη χειρουργική επέμβαση.

Όλα αυτά φανερώνουν ένα πράγμα: ότι ο Θεός είναι η φυσική ατμόσφαιρα ζωής για τον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος ζει στην ατμόσφαιρα του Θεού, δεν έχει κανένα σχεδόν πρόβλημα. Όταν όμως ο άνθρωπος εγκαταλείπει την ατμόσφαιρα του Θεού και εισέρχεται σε άλλες «ατμόσφαιρες», τότε αρχίζει να αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Η «οργή του Θεού» επομένως είναι η έλλειψη και η απουσία του Θεού που θεληματικά και ελεύθερα επιλέγει ο άνθρωπος για τη ζωή του. Το ότι όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε σε άλλη ατμόσφαιρα παρά μόνο σ’ αυτή του Θεού, μήπως είναι ένα φιλάνθρωπο μέτρο του Δημιουργού για να μη μας χάσει ποτέ; Μήπως τελικά είμαστε αιχμάλωτοι της αιώνιας αγάπης του Θεού;

Από το βιβλίο: Επισκόπου Αχελώου Ευθυμίου, Η Αγάπη

• 

Μια πονεμένη Κυριακή

Ήταν η ώρα δειλινή, όταν η θύρα έκλεισε κι έδυσε η χαρά απ? τή γή• κι ο βασιλιάς εκάθισε απέναντι, γυμνός, σκυφτός, απελπισμένος, απαρηγόρητα θρηνώντας• «Οίμοι τόν απλότητι γυμνόν, νύν δέ ηπορημένον!».
Μιά τραγική ώρα, η τραγικότερη ώρα τής ιστορίας τού κόσμου. Τότε πού μαύρισε πρώτη φορά ο Ουρανός καί μαύρισε γιά πάντα.
Κυριακή τής Τυροφάγου. Εφέτος, πρώτη Κυριακή τού Μαρτίου. Μιά πονεμένη Κυριακή.
Γιατί πονεμένη;
Διότι «τή αυτή ημέρα, ανάμνησιν ποιούμεθα τής από τού Παραδείσου τής τρυφής εξορίας τού Πρωτοπλάστου Αδάμ». Βασικό περιεχόμενο τής Κυριακής τής Τυροφάγου είναι ακριβώς αυτή η τραγικότατη ώρα, η ανάμνηση τής πτώσεως τών Πρωτοπλάστων – τού ?Αδάμ καί τής Εύας – καί η εξορία τους από τόν Παράδεισο τής ?Εδέμ.
Μελαγχολικοί οι ύμνοι, θρηνητικό καί τό χρώμα τών κειμένων πού ψάλλονται ή αναγινώσκονται στούς ναούς μας• «Εκάθισεν Αδάμ απέναντι τού Παραδείσου καί τήν ιδίαν γύμνωσιν θρηνών ωδύρετο…». Θρηνών ωδύρετο…
Αυτός είναι ο θρήνος τού Αδάμ• ο πρώτος θρήνος πού ξάφνιασε τή γή καί πού από τότε δέν τήν έχει πιά ποτέ εγκαταλείψει. Είναι τά δάκρυα τού ?Αδάμ, κι οι στεναγμοί καί ο δεινός κλαυθμός τής Εύας. Είναι κι ο πόνος τών πουλιών, τό ουρλιαχτό τών αγριμιών, προάγγελοι τών ποταμών τόσων σφαγών, αιμάτων τόσων, καί τόσων συμφορών.
Δέν καθόρισε τυχαία η ?Εκκλησία μας νά είναι τέτοιο τό περιεχόμενο τής Κυριακής τής Τυροφάγου, μιάς Κυριακής πού βρίσκεται στά πρόθυρα ακριβώς τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ούτε πάλι τό καθόρισε σάν μιά θλιβερή απλώς ανάμνηση ενός απωλεσθέντος ευτυχισμένου παρελθόντος. Η Κυριακή τής Τυροφάγου δέν είναι τό παρελθόν. Η Κυριακή τής Τυροφάγου είναι τό παρόν καί τό μέλλον. Τό παρόν ως αφετηρία. Καί τό μέλλον ως ο ύψιστος στόχος, ως τό έσχατο νόημα τής ζωής.
Καί νά πού εδώ η Μεγάλη Τεσσαρακοστή βρίσκει τώρα τό πλήρες νόημά της. Αυτή δέν είναι πλέον απλώς μία περίοδος προετοιμασίας γιά τόν εορτασμό τού Πάσχα. Είναι καί αυτό. Στήν ουσία της όμως είναι κάτι παραπάνω• είναι περίοδος αγώνα γιά επάνοδο στόν χαμένο Παράδεισο. Αυτό φωνάζει δυνατά η Κυριακή τής Τυρινής. Καί όχι απλώς στόν χαμένο Παράδεισο τής ?Εδέμ. ?Αλλά σ? αυτόν τόν Παράδεισο πού ξεπερνάει απείρως καί τόν τολμηρότερο ανθρώπινο πόθο. Σ’ αυτόν τόν Παράδεισο, τού οποίου τά αγαθά «οφθαλμός ουκ είδεν καί ούς ουκ ήκουσε καί επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη» (Α/ Κορ. β/ 9). Στόν Παράδεισο, όπου ο άνθρωπος έχει κληθεί νά φθάσει όχι ως δούλος, αλλά ως βασιλιάς.
Έχει κληθεί ασφαλώς καί ο καθένας από μάς. Η πρόσκληση μάς παραδόθηκε τήν ώρα πού βυθιστήκαμε τρείς φορές στήν αγία κολυμβήθρα τού Βαπτίσματος. Καί είναι μιά πρόσκληση γραμμένη μέ τό αίμα τού ενανθρωπήσαντος Θεού.
Μιά καί μόνη απλή αλήθεια έχει αποτυπώσει πάνω στήν πρόσκληση αυτή ο Δημιουργός μας. «Έλα», έγραψε στόν καθένα μας. Έλα! Είναι όλα έτοιμα καί σέ προσμένουν. Είναι έτοιμα πρό καταβολής κόσμου. Ελα! Μήν αναβάλλεις καί μήν αφήνεις τήν καρδιά σου νά ψάχνει μάταια τή χαρά μές στίς φθηνές χαρές τής γής. Εσύ δέν είσαι γιά τή γή, γιά τιποτένια πράγματα φτιαγμένος. Εσύ είσαι βασιλόπουλο καί σέ προσμένει ο θρόνος, θρόνος θεϊκός – δέν είσαι δούλος τών παθών. Σήκωσε λίγο τά μάτια σου ψηλά. Μήν κυνηγάς τίς πρόσκαιρες μικροχαρές τής γής. Αν κυνηγάς τίς χαμηλές χαρές τής γής, δέν θά χαρείς ποτέ τήν άπειρη χαρά τής νέας Εδέμ καί θά ‘σαι εξόριστος γιά πάντα.
Έλα λοιπόν! Έλα εκεί! Εκεί πού ανθίζει η ζωή, πού δέν υπάρχουνε νεκροί, κι είναι ατέλειωτη η χαρά κι ατέλειωτος ο Ουρανός, πού δέν στενάζουν δειλινά, δέν μαστιγώνουν τήν ψυχή θλίψη καί πόνος. Όπου ο «ήχος καθαρός εορταζόντων» καί «όπου αι τών Αγγέλων χορείαι ασιγήτοις φωναίς τήν αδιαίρετον ανυμνούσι Τριάδα».

• 

Οι Πληγές του Χριστού

Μου γράφεις ότι άκουσες από την γιαγιά σου κάτι (σαν παραμύθι), για τις πέντε πληγές του Χριστού. Και ρωτάς: Ποια είναι η πραγματικότητα;
Διάβασε την Καινή Διαθήκη. Είναι ντροπή να μην ξέρουμε την Πίστη μας. Άφησε στην άκρη κάθε άλλο διάβασμα! Άρχισε την μελέτη σου από τα ιερά Ευαγγέλια. Αυτή ειναι η πιο σπουδαία και η πιο λυτρωτική μελέτη. Πρώτη στην σειρά, έρχεται η γνώση της Πίστεως. Και μετά η κάθε άλλη γνώση. Να τον μελετάς τον λόγο του Θεού. Ο λόγος του Θεού δίνει αξία στον δικό μας λόγο. Όπως τα διαμάντια στα γυναικεία κοσμήματα.
Η Αγία Γραφή  μας τα λέει καθαρά ότι οι πληγές του Χριστού είναι πέντε. Μα είναι η φοβερή πραγματικότητα: δύο στα χέρια δύο στα πόδια και μία στα πλευρά. Από τα καρφιά. Και από τις αμαρτίες μας. Τρυπημένα τα χέρια που ευλογούσαν! Τρυπημένα τα πόδια που βάδιζαν τον δρόμο της αληθείας! Τρυπημένη η πλευρά, πού άναψε την θεία και ιερή φλόγα της αγάπης!
Έτσι το θέλησε ο Υιός του Θεού.
-Να Του τρυπηθούν τα χέρια, για τις αμαρτίες πού εκάμαμε με τα χέρια μας- (φόνους, κλεψιές, βιαιότητες).
-Να Του τρυπήσουν τα πόδια, για τις αμαρτίες πού έκαμαν τα πόδια, (ένα δάσος πόδια!), που έτρεξαν να κάνουν το κακό, το κάθε κακό!
-Του τρύπησαν την πλευρά κοντά στην καρδιά, γιατί η δική μας καρδιά, ήταν γεμάτη με κάθε κακία ασέβεια, βλάσφημες σκέψεις, κτηνώδεις επιθυμίες, μίσος και φθόνο, και σχέδια δαιμονικά εναντίον αδελφών, εναντίον φίλων, εναντίον του Θεού!
-Τρυπήθηκαν τα χέρια του Χριστού, για να θεραπευθούν οι αμαρτίες που{ έκαμαν τα δικά σου χέρια!
-Τρυπuθηκαν τα πόδια Του, για να επιστρέψουν τα πόδια τα δικά σου από τον δρόμο της απώλειας!
-Τρυπηθηκε η πλευρά Του, για να καθαρίσει η δική σου καρδιά από τις αμαρτωλές σκέψεις και επιθυμίες!
Οταν ο Κρόμβελ, ο φοβερός αυτός δικτάτορας της Αγγλίας, άρχισε να αρπάζει τίς περιουσίες των Μοναστηριών και των Εκκλησιών, έγινε μια μεγαλειώδης πορεία διαμαρτυρίας. Μια διαδήλωση. Χιλιάδες λάβαρα και πανώ, που έγραφαν «Οι πέντε πληγές του Χριστού». Και ο δικτάτορας υποχώρησε. Μετάνοιωσε. Οχι για άλλο λόγο. Σεβάστηκε τα λόγια, που ήταν γραμμένα στο πλακάτ: Πέντε είναι οι πληγές του Χριστού!
Μάθε να τις σέβεσαι και συ!
Πέντε είναι οι πληγές του Χριστού! Πέντε οι κρουνοί του Αιματός Του. Από αυτές έρευσε το Αίμα Του, που αγίασε την γη και εξηγόρασε το ανθρώπινο γένος. Με το Αίμα Του, που έρευσε από τις πέντε πληγές Του πλένει τον κάθε πιστό Του.
Σαν θαυματουργός και παντοδύναμος ο Κύριος πήρε πέντε ψωμιά, και έθρεψε με αυτά πέντε χιλιάδες ψυχές! Έτσι και με το Αίμα Του. Μπορεί να θρέψει ψυχικά εκατομμύρια πιστών! Αυτό είναι η Θεία Μετάληψη!
Φρόντισε λοιπόν την Μεγάλη Παρασκευή να σταθείς κάτω από τον Σταυρό Του. Και παρακάλεσε Τον. Να σε καθαρίσει και σένα με το Αίμα Του. Και να ζωοποιήσει την ψυχή σου. Ώστε, την Ανάσταση, να φωνάζεις και συ μαζί με τις άγιες μυροφόρες ότι Ανέστη ο Κύριος όντως.
Του Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος

Νέα και Ανακοινώσεις των Κυθήρων & Αντικυθήρων: ΑΦΙΞΗ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 24-3-...

Νέα και Ανακοινώσεις των Κυθήρων & Αντικυθήρων: ΑΦΙΞΗ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 24-3-...: ----------------------------------------------------------- ΒΑΛΕΡΙΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ - PHOTO CERIGO -------------------------------------...

Τη δική τους «Κιβωτό» βρίσκουν οι άγαμες εγκυμονούσες κοπέλες και οι ανύπαντρες μητέρες, που θέλουν να επανακάμψουν από την προδοσία και την εγκατάλειψη των συντρόφων τους, στον ξενώνα υποδοχής και προστασίας του Ορθόδοξου Εκκλησιαστικού Ιδρύματος «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος», που βρίσκεται στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη.

Ο ιερέας Κωνσταντίνος Πλευράκης, και η σύζυγος του, Στέλλα, εδώ και χρόνια, απλώνουν προστατευτικά τις «φτερούγες» τους γύρω από γυναίκες, που είναι μόνες και αναζητούν ένα σπίτι για να γεννήσουν τα παιδιά τους, σ’ αυτές που θέλουν ένα πιάτο φαγητό, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη. Όλα ξεκίνησαν το 1984, όταν δύο άγαμες μητέρες ζήτησαν τη βοήθεια του ιερέα, καθώς δεν είχαν πού αλλού να απευθυνθούν. Τότε, αυτός αποφάσισε να τις φιλοξενήσει, μαζί με τα παιδιά τους, στο σπίτι του: σ’ ένα σαλόνι κι ένα δωμάτιο. Επειδή, όμως, η ανάγκη για βοήθεια ήταν μεγαλύτερη, πήρε την απόφαση να πουλήσει το σπίτι, στο οποίο έμενε με την πρεσβυτέρα, στη Θεσσαλονίκη, και να φτιάξουν τον εκκλησιαστικό αυτό ξενώνα, στη Θέρμη.

Το «Σπίτι της Μαρίας», όπως ονομάζεται, μπορεί να φιλοξενήσει έως εφτά γυναίκες, για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί, ώσπου να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. «Ο χριστιανισμός είναι αγάπη. Δεν μπορείς να μιλάς για χριστιανισμό και να νοιάζεσαι για τα αγαθά. Γι’ αυτό κι εμείς, με δικά μας χρήματα και για να εκπληρώσουμε ένα παλιό μας τάμα, φτιάξαμε την εκκλησία και τον ξενώνα, τα οποία και ανήκουν στην Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας», δήλωσε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο πατέρας Πλευράκης.

Όλα αυτά τα χρόνια, από το συγκεκριμένο χώρο έχουν περάσει και έχουν ζητήσει βοήθεια περίπου 250 γυναίκες, από 16 έως 50 ετών, ορισμένες μαζί με τα παιδιά τους. Στέγη βρήκαν όχι μόνο Ελληνίδες, αλλά και αλλοδαπές: «Δεν μας ενδιαφέρει -μας είπε ο ιερέας- από ποια χώρα είναι και σε ποιον Θεό πιστεύει η κάθε γυναίκα. Εμείς θέλουμε να τις βοηθήσουμε. Έχουμε στηρίξει και μουσουλμάνες και καθολικές. Για εμάς, όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι».            

   Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ, ΠΕΡΙ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΘΥΜΟΥ

Όλοι επιθυμούν τήν ειρήνη, μά δέν ξέρουν πώς νά τήν αποκτήσουν. Ο Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε από θυμό καί παρακάλεσε τόν Κύριο νά τόν ελευθερώσει από αυτό τό πάθος. Ο Κύριος εμφανίστηκε σ' αυτόν καί τού είπε: «Παΐσιε, άν θέλεις νά μήν οργίζεσαι, μήν επιθυμείς τίποτε, μή κρίνεις καί μή μισήσεις κανένα καί θά έχεις τήν ειρήνη». Έτσι κάθε άνθρωπος πού κάνει τό θέλημά του νά υποχωρεί έναντι τού Θεού καί τών ανθρώπων, θά είναι πάντα ειρηνικός στήν ψυχή. Όποιος όμως αγαπά νά κάνει τό θέλημά του, αυτός δέν θάχει ειρήνη.

Ψυχή πού παραδόθηκε στό θέλημα τού Θεού υποφέρει εύκολα κάθε θλίψη καί κάθε ασθένεια: γιατί τόν καιρό τής ασθένειας παραμένει στή θέα τού Θεού καί προσεύχεται: «Κύριε, Σύ βλέπεις τήν ασθένειά μου. Εσύ ξέρεις πόσο αμαρτωλός καί αδύνατος είμαι: βοήθησε μέ νά υπομένω καί νά ευχαριστώ τήν αγαθότητά Σου». Καί ο Κύριος ανακουφίζει τόν πόνο καί η ψυχή αισθάνεται τήν εγγύτητα τού Θεού καί μένει κοντά στόν Θεό γεμάτη χαρά καί ευγνωμοσύνη.

Άν υποστείς καμιάν αποτυχία, σκέψου: «Ο Κύριος βλέπει τήν καρδιά μου καί άν είναι θέλημά Του, όλα θά είναι γιά τό καλό τό δικό μου καί τών άλλων». Έτσι η ψυχή σου θά έχει πάντα ειρήνη. Αλλ? άν αρχίζει κανείς νά παραπονείται: αυτό δέν είναι καλό, εκείνο δέν είναι όπως πρέπει, τότε ποτέ στήν ψυχή του δέν θά υπάρχει ειρήνη, έστω κι άν νηστεύει καί προσεύχεται πολύ…

… Ο Κύριος μάς αγαπά κι έτσι μπορούμε νά μή φοβόμαστε τίποτε, εκτός από τήν αμαρτία: γιατί εξαιτίας τής αμαρτίας χάνεται η χάρη καί χωρίς τήν χάρη τού Θεού ο εχθρός παρασύρει τήν ψυχή, όπως παρασύρει ο άνεμος τά ξερά φύλλα ή τόν καπνό. …

… Τό κατόρθωνε γιατί αγαπούσε τόν λαό καί δέν έπαυε νά προσεύχεται γι? αυτόν:

«Κύριε, δώσε τήν ειρήνη Σου στόν λαό Σου».

«Κύριε, δώσε στούς δούλους Σου τό Πνεύμα Σου τό Άγιο, γιά νά θάλπει τίς ψυχές τους μέ τήν αγάπη Σου καί νά τούς οδηγεί σ? όλη τήν αλήθεια καί σέ κάθε αγαθό». …

… Έτσι, προσευχόμενος συνεχώς γιά τόν λαό, διαφύλασσε τήν ειρήνη τής ψυχής, ενώ εμείς τήν στερούμαστε, γιατί δέν υπάρχει μέσα μας αγάπη γιά τόν λαό. Οι Άγιοι Απόστολοι καί όλοι οι Άγιοι ποθούσαν τήν σωτηρία τού λαού καί, όταν βρίσκονταν ανάμεσα σ? ανθρώπους, προσεύχονταν διακαώς γί' αυτούς. Τό Άγιο Πνεύμα τούς έδινε τή δύναμη ν' αγαπούν τόν λαό. Κι εμείς, άν δέν αγαπούμε τόν αδελφό, δέν θά έχομε ειρήνη. …

… Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας προσευχόταν γιά ένα μαθητή του πού αρνήθηκε τόν Χριστό. Ενώ λοιπόν προσευχόταν, τού εμφανίστηκε ο Κύριος καί τού είπε: «Παΐσιε, γιά ποιόν παρακαλείς ; Δέν ξέρεις πώς μ' έχει αρνηθεί ;» Ο Παΐσιος όμως εσυνέχιζε νά λυπάται τόν μαθητή του καί τότε τού είπε ο Κύριος: «Παΐσιε, έγινες όμοιος μέ μένα στήν αγάπη».

Έτσι αποκτάται η ειρήνη καί εκτός απ? αυτόν δέν υπάρχει άλλος δρόμος. …

… Ψυχή αμαρτωλή, αιχμάλωτη στά πάθη, δέν μπορεί νά έχει ειρήνη καί χαρά εν Κυρίω, έστω κι άν έχει όλα τά πλούτη τής γής, έστω κι άν βασιλεύει σ? όλο τόν κόσμο. Άν σ? ένα τέτοιο βασιλιά, τήν ώρα πού διασκεδάζει σέ συμπόσιο μέ τούς πρίγκιπές του καθισμένος στό θρόνο του δοξασμένος, άν τού πούμε ξαφνικά: «Βασιλιά, πεθαίνεις σέ λίγο», τότε η ψυχή του θά ταραζόταν, θά έτρεμε από τό φόβο καί θά έβλεπε τήν αδυναμία του.

Πόσοι όμως υπάρχουν φτωχοί, αλλά πλούσιοι σέ αγάπη γιά τόν Θεό, πού άν τούς έλεγαν: «Τώρα πεθαίνεις», θά απαντούσαν ειρηνικά: «Άς γίνει τό θέλημα τού Κυρίου. Άς είναι δοξασμένος ο Κύριος, γιατί μέ θυμήθηκε καί θέλει νά μέ πάρει εκεί, όπου πρώτος μπήκε ο ληστής». …

… Δόξα Σοι, Κύριε, γιατί τώρα έρχομαι σέ Σένα καί θά βλέπω αιώνια μέ ειρήνη καί αγάπη τό Πρόσωπό Σου. Τό ιλαρό, πράο βλέμμα Σου αιχμαλώτισε τήν ψυχή μου καί αυτή λιώνει γιά Σένα». …

… Άν όμως συνηθίσομε νά προσευχόμαστε θερμά γιά τούς εχθρούς μας καί νά τούς αγαπούμε, θά παραμείνει γιά πάντα η ειρήνη στίς καρδιές μας.

Δέν μπορεί νά έχει ειρήνη η ψυχή, άν δέν μελετά μέρα καί νύχτα τόν νόμο τού Θεού. Γιατί αυτός ο νόμος γράφτηκε από τό Πνεύμα τού Θεού καί τό Πνεύμα τού Θεού πηγαίνει από τή Γραφή στήν ψυχή. Κι η ψυχή αισθάνεται γλυκύτητα καί ευχαρίστηση γι' αυτό καί δέν θέλει πιά ν' αγαπά τά επίγεια, γιατί η αγάπη γιά τά επίγεια ερημώνει τόν νού. Η ψυχή τότε καταλαμβάνεται από αθυμία, αγριεύει καί παύει νά προσεύχεται. Κι ο εχθρός, βλέποντας πώς η ψυχή απομακρύνθηκε από τόν Θεό, τήν σαλεύει καί εύκολα συγχύζει τόν νού μέ διάφορους άτακτους λογισμούς κι έτσι περνά ολόκληρη τή μέρα καί δέν μπορεί νά βλέπει καθαρά τόν Κύριο.

Όποιος έχει μέσα του τήν ειρήνη τού Αγίου Πνεύματος, σκορπίζει ειρήνη καί στούς άλλους. Όποιος όμως έχει μέσα του πνεύμα κακό, σκορπά καί στούς άλλους τό κακό. …

… Ο θυμώδης άνθρωπος υποφέρει ο ίδιος μεγάλο μαρτύριο από πονηρό πνεύμα, εξαιτίας τής υπερηφανείας του. Ο υφιστάμενος, όποιος κι άν είναι, πρέπει νά τό καταλαβαίνει καί νά προσεύχεται γιά τόν ψυχικά άρρωστο προϊστάμενό του καί τότε ο Κύριος, βλέποντας τήν υπομονή του, θά τού δώσει άφεση αμαρτιών καί αδιάλειπτη προσευχή. Είναι μέγα έργον ενώπιόν του Θεού τό νά προσεύχεται κανείς γι? αυτούς πού τόν αδικούν καί τόν προσβάλλουν.

Εξαιτίας αυτού θά τού δώσει ο Κύριος τή χάρη καί θά γνωρίσει μέ τό Άγιο Πνεύμα τόν Κύριο. Κι έτσι θά υπομείνει τότε, χάριν τού Κυρίου, μέ χαρά όλες τίς θλίψεις καί θά τού δώσει ο Κύριος αγάπη γιά όλο τόν κόσμο καί θά επιθυμεί ολόψυχα τό καλό γιά όλους καί θά προσεύχεται γιά όλους όπως γιά τήν ψυχή του.

Ο Κύριος μάς έδωσε τήν εντολή ν? αγαπούμε τούς εχθρούς καί όποιος αγαπά τούς εχθρούς εξομοιώνεται μέ τόν Κύριο. Η αγάπη γιά τούς εχθρούς δέν είναι δυνατή παρά μόνο μέ τή χάρη τού Αγίου Πνεύματος. Γι' αυτό, μόλις σέ προσβάλει κανείς, προσευχήσου γι' αυτόν στόν Θεό κι έτσι θά διατηρήσεις τήν ειρήνη τού Θεού στήν ψυχή σου. …

… Άν κάποιος ως προϊστάμενος αναγκαστεί νά δικάσει έναν άλλο γιά κάποιο παράπτωμα, πρέπει νά παρακαλεί τόν Κύριο νά τού δώσει συμπάσχουσα καρδιά, τήν οποία αγαπά ο Κύριος, καί τότε θά κρίνει σωστά. Άν κρίνει όμως λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα έργα τού υποδίκου, τότε θά πέσει σέ λάθη καί δέν θ? αρέσει στόν Κύριο.

Πρέπει νά κρίνει κανείς μέ σκοπό τή διόρθωση τού ανθρώπου καί συνεπώς είναι ανάγκη νά συμπονή ο δικαστής κάθε ψυχή, κάθε πλάσμα καί κτίσμα τού Θεού καί νά έχει καθαρή συνείδηση σ' όλες τίς πτυχές τής ζωής του καί τότε θά βρεί βαθιά ειρήνη στήν ψυχή καί τόν νού. …

… Άν εγνώριζαν οι βασιλιάδες καί οι κυβερνήτες τών λαών τήν αγάπη τού Θεού, δέν θά έκαναν ποτέ πόλεμο. Ο πόλεμος προέρχεται από τίς αμαρτίες καί όχι από τήν αγάπη. Ο Κύριος μάς εδημιούργησε κατά τήν αγάπη Του καί μάς παρήγγειλε νά ζούμε μέ αγάπη.

Άν οι άρχοντες τηρούσαν τίς εντολές τού Κυρίου καί ο λαός καί οι υπήκοοι υπάκουαν μέ ταπείνωση, θά υπήρχε μεγάλη ειρήνη καί αγαλλίαση πάνω στή γή. Εξαιτίας όμως τής φιλαρχίας καί τής ανυπακοής τών υπερήφανων υποφέρει όλη η οικουμένη. …

• 

Ο ζητιάνος, ο Ντοστογιέφσκι και το νόμισμα της ΑΓΑΠΗΣ

Κάποτε ο γνωστός συγγραφέας Ντοστογιέφσκι βγήκε για τον απογευματινό του περίπατο.
Ενώ κόντευε να νυχτώσει ένας ζητιάνος άπλωσε το  χέρι του και του ζήτησε βοήθεια.
Ο Ντοστογιέφσκι ψάχνει τις τσέπες του να βρει κανένα κέρμα, αλλά δεν βρίσκει τίποτα.
Ψάχνει το ρολόι του να το προσφέρει, αλλά και εκείνο το είχε ξεχασμένο στο σπίτι του.
Ο μεγάλος συγγραφέας κοκκίνισε λίγο στο πρόσωπο και πάνω στην αμηχανία του έσκυψε, φίλησε το χέρι του τυφλού και ψιθύρισε: «Συγχώρα με, καλέ μου άνθρωπε, γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω»!
Και ο γέρο ζητιάνος απαντά: «Ευχαριστώ πολύ.  Το πήρα! Αυτό που μου έδωσες δεν μπορούσα να το βρω αλλού. Το νόμισμα της καλοσύνης σπάνια το βρίσκω…»
_________________
Aναζητήστε την καλοσύνη και την αγάπη… είναι τα πιο ακριβά νομίσματα… και τα πιο σπάνια!!!

• 

Όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο… (ανέκδοτο-σοβαρό)

Όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο, είπε σε όλους τους λαούς που είχε φτιάξει να περάσουν μέσα στη βδομάδα να διαλέξουν μια χώρα να κατοικήσουν.
“Δέχομαι μέχρι το Σαββάτο” τους ξεκαθάρισε. “Την Κυριακή θα ξεκουράζομαι”.
Δευτέρα πρωί έτρεξαν και στήθηκαν στην ουρά οι Γερμανοί. Την πρώτη μέρα της προθεσμίας. Κι έτσι τους έδωσε μια ωραία και μεγάλη χώρα στην καρδιά της Ευρώπης.
Μετά από λίγο ήρθαν οι Κινέζοι. Ομοιόμορφα ντυμένοι και σε παράταξη. Ήταν μπόλικοι και τους έδωσε την Κίνα.
Την Τρίτη οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Πορτογάλοι, οι Σουηδοί, οι Αμερικάνοι, οι Καναδοί. Πήραν όλοι από μια χώρα.
Τετάρτη όλοι οι Αφρικανοί με τα πολύχρωμα ρούχα τους. Τους έδωσε ολόκληρη την όμορφη Αφρική και τους είπε να τη μοιραστούν.
Την Πέμπτη πήγαν οι Aβορίγινες. Τους έδωσε την Αυστραλία.
Την Παρασκευή, αφού τέλειωσαν με τη γραφειοκρατία, πήγαν οι Ρώσοι. Αφού είδαν τι πήραν οι άλλοι, συμφωνήσαν και πήραν την παγωμένη αλλά πανέμορφη Ρωσία.
Το Σαββάτο ήρθαν όλες οι υπόλοιπες φυλές και έθνη και πήραν ό,τι περίσσεψε.
Το Σάββατο βράδυ, αργά, έφτασαν οι Τσιγγάνοι με όλα τους τα παιδιά. Ο Θεός τους είπε ότι άργησαν πολύ και δεν είχε μείνει τίποτα. Ήταν και πολλοί, που να τους βάλει; Παρ’ όλα αυτά, επειδή ήταν μέσα στην προθεσμία, τους επέτρεψε να πάνε σε όποια χώρα θέλουν και να μείνουν με τους κατοίκους της. Κι έτσι απλώθηκαν παντού.
Την Κυριακή ο Θεός κάθισε να αναπαυθεί ευχαριστημένος. Κατά το απογευματάκι βλέπει έξω από την πόρτα του ένα πλήθος να φωνάζει να του ανοίξουν! Ήταν οι Έλληνες, ως συνήθως εκπρόθεσμοι και μόλις μπήκαν άρχισαν τα παρακάλια:
- Ανοιξε Θεούλη μου, σε παρακαλούμε, θέλουμε κι εμείς μια πατρίδα.
- Τι θέλετε εδώ παιδιά? Δεν είπαμε ότι την Κυριακή ξεκουράζομαι?
- Το ξέρουμε Θεούλη μου, αλλά μπερδέψαμε τις ημερομηνίες… Μη μας αφήσεις σε παρακαλούμε χωρίς δική μας πατρίδα σαν τους τσιγγάνους… Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς…
- Καλά βρε παιδιά, γιατί δεν ήρθατε νωρίτερα? Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε σπιθαμή. Τα έχω μοιράσει όλα.
- Θεούλη μου, εμείς φταίμε, είδαμε ότι είχε πολύ χώρο κι είπαμε ότι θα περισσέψει και για μας. Και περιμέναμε να σπάσει λίγο ο κόσμος για να μην περιμένουμε στις ουρές… Έχουμε τόσα σπουδαία μυαλά, έχουμε πολλά να κάνουμε και να δώσουμε στον κόσμο… μη μας αφήσεις χωρίς Πατρίδα. Μπορεί να αργήσαμε, αλλά αν μας δώσεις κι εμάς, θα την υπερασπιζόμαστε με τη ζωή μας.
- Τι να σας πω ρε παιδιά? (είπε ο Θεός ξύνοντας το κεφάλι του). Κι εσείς παιδιά μου είστε και μάλιστα τα πιο έξυπνα, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει άλλος χώρος!
- Σε παρακαλούμε;
- Καλά. Τότε θα σας δώσω ένα μικρό κομματάκι που είχα κρατήσει για τον εαυτό μου!!!

Παγκόσμιο ΣΟΚ.Η Αποκάλυψη που ...κάποιοι προέβλεψαν.

Παγκόσμιο ΣΟΚ.Η Αποκάλυψη που ...κάποιοι προέβλεψαν.

- *** ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Έλληνας "έσπασε" το ρεκόρ αδυνατίσματος! Δείτε πως το έκανε ΕΔΩ! *** -

Προσοχή το άρθρο είναι βαρύ και επικίνδυνο. Για όσους γνωρίζουν ή υποψιάζονται είναι σταθμός.

Απίστευτο δημοσίευμα στην εφημερίδα της Μελβούρνης"The Australian" στις 28 του Φλεβάρη, που πέρασε στα... ψιλά όπως λέγονται οι "μικρές" στήλες στη δημοσιογραφική γλώσσα, αναστάτωσε ...μια μερίδα της παροικίας μας ή όσους τέλος πάντων ασχολούνται περισσότερο με τα της θρησκείας!

Το δημοσίευμα μιλαει για κάποιον νεαρό, γύρω στα 32, ο οποίος προετοιμάζεται απο την... μυστική λέσχη Bilderberg ως ο... επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Εγώ ΠΑΛΙ συνελήφθην "αδιάβαστος", το πληροφορήθηκα μετά απο συζήτηση που είχα με κάποιον πατέρα του Ιερού Ναού του Αγ. Ιωάννου Χρισοστόμου που βρίσκεται στην συνοικία Oakleigh της Μελβούρνης. πάνω στα φλέγοντα ελληνικά θέματα και μάλιστα μου πρότεινε να διαβάσω το δημοσίευμα και μου έδωσε το συγκεκριμένο φύλλο της εφημερίδας, όπου έμεινα με το στόμα... ανοιχτό!

Σας το μεταφράζω και σας το μεταφέρω ΑΥΤΟΥΣΙΟ!

Η Bilderberg ετοιμάζει τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο!

"Μετά την αποκάλυψη της λέσχης των Ιλλουμινάτι στο Συδνευ, κάτι άλλο μας προξένησε το ενδιαφέρον απο την άλλη άκρη του Ειρηνικού, το οποίο αν τελικώς αληθεύει, τότε θα πρέπει να αναρρωτιώμαστε όλοι μας αν πραγματικά ο Αμερικανικός Λαός ψηφίζει τους προέδρους του ή αν αυτοί οι πρόεδροι "μαγειρεύονται" και σερβίρονται στο λαό, χωρίς αυτός ουσιαστικά να μετέχει στην όλη διαδικασία της εκλογής του!

Η λέσχη Bilderberg, είναι γνωστή σχεδόν στους περισσότερους Αυστραλούς για την μυστικότητα των συνεδριάσεών της και το μυστήριο που καλύπτει τα περισσότερα θέματα που αφορούν την ατζέντα της. 

Για όσους απο μας δεν την ξέρουν, πρόκειται για ένα πολύ κλειστό club, στο οποίο συμμετέχουν οι πιο πλούσιοι και δυνατοί άνθρωποι του πλάνήτη, τραπεζίτες (κυρίως), στελέχη βιομηχανιών όπλων, διακεκριμένοι επιστήμονες, βασιλείς (όπως η Βεατρίκη της Ολλανδίας), ιδιοκτήτες ΜΜΕ κλπ και που συγκεντρώνονται κάθε φορά σε διαφορετικό μέρος του πλανήτη, και μέσα στις τρείς μέρες που διαρκεί η κάθε συνεδρίαση, τα θέματα που συζητώνται είναι επτασφράγιστο μυστικό για όλους τους κατοίκους της Γής! 

Ελάχιστα πράγματα έχουν διαρρεύσει κι αυτά σχεδόν μετά απο έρευνες του αμερικανού ακτιβιστή και ντοκυμαντερίστα-σκηνοθέτη κ.Alex Jones, ο οποίος μάλιστα είχε γυρίσει και σχετικό ντοκυμαντέρ για τη λέσχη αυτή πρίν 2 χρόνια, εκτός απο τις ραδιοφωνικές εκπομπές του που είχε κάνει σχετικά με αυτό το θέμα.

Σύμφωνα λοιπόν με μία εγκυρότατη πηγή, η οποία ήταν καλεσμένη σε πρόσφατη συνεδρίαση της λέσχης, ένας νεαρός, μόλις 31 έτους, οικονομολόγος και νομικός σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προετοιμάζεται ως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ μετά τον Μπαράκ Ομπάμα! 

Το μόνο που μας αποκάλυψε (προς το παρόν) η πηγή αυτή είναι το μικρό του όνομα, το οποίο είναι David και οτι το επίθετό του είναι εβραιογερμανικής καταγωγής, γόνος οικογένειας που δραπέτευσε κατα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο απο τη Γαλλία και μέσω του Μαρόκου ταξίδεψε για τις ΗΠΑ. 

Σε ερώτησή μας γιατί η λέσχη αυτή επέλξε εναν πολύ νεαρό άνθρωπο για να αναλάβει αυτόν τον ομολογουμένως πολύ δύσκολο ρόλο, η πηγή μας είπε οτι ανάμεσα σε πολλούς υποψηφίους, αυτός συγκέντρωσε σχεδόν στο 100% τα κριτήρια τα οποία είχε θέσει η λέσχη για τον επόμενο εκλεκτό της ως Πλανητάρχη!

Είναι νεαρής ηλικίας, πράγμα που σημαίνει οτι θα έχει έρισμα στη νεολαία όχι μόνο της Αμερικής αλλά και του κόσμου όλου, πολύ γοητευτικός και χαρισματικός, ιδεολόγος και φιλειρηνιστής, μιλάει άπταιστα 8 γλώσσες και θεωρείται ένας απο τους εξυπνότερους ανθρώπους με υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης!

Ιδεολογικώς ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, του οποίου είναι μέλος απο τα φοιτητικά του χρόνια στο Harvard και για κάποιο χρονικό διάστημα υπήρξε και συνεργάτης του Randal Stevens, οργανωτή των περισσότερων προεκλογικών συγκεντρώσεων του σημερινού Προέδρου. 

Μέχρι σήμερα δεν είχε κανένα πολιτικό αξίωμα, πράγμα που σημαίνει οτι είναι εντελώς άφθαρτο πρόσωπο και σε συνδιασμό με την - σχεδόν - ασκητική ζωή που έκανε ως φοιτητής (δεν έχει στο μητρώο του ούτε κλήση για παράνομη σταθμευση!), θεωρείται απο τους ισχυρούς της λέσχης ως ο άνθρωπος που μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο στην ευημερία, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη πλέον ανθρώπινη κοινότητα!" Αν δεν το πιάσατε το... υποννούμενο αδέλφια, να σας το κάνω λιανά εγώ! Το δημοσίευμα αυτό, μιλάει ΣΑΦΩΣ για το πρόσωπο που τόσο η Αποκάλυψη, όσο και ο Προφήτης Δανιήλ ονομάζουν "Θηρίο"! Και ο απόστολος Παύλος ονομάζει ευθαρσώς ...Αντίχριστο!!!

Εχετε μείνει με το στόμα ανοιχτό ε;

Δε λέω φυσικά το πώς οι γέροντες του Αγίου Ορους (Παίσιος, Αρσένιος, Ιωσήφ κλπ) είχαν ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ τόσο την ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ όσο και την επερχόμενη ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και ελάχιστοι είχαν δώσει βάση στα λόγια τους και ακόμη πιο ελάχιστοι ΠΙΣΤΕΨΑΝ σ' αυτά. 

Εχουν γραφτεί κατα καιρούς πολλά γι αυτό το επερχόμενο συμβάν στα διάφορα blogs, οπότε, εγώ περισσεύω. Αλλά να που τώρα μάλλον ήλθε η ώρα να αντικρίσουμε την αλήθεια κατάματα. Δεν είμαι ούτε στο ΕΛΑΧΙΣΤΟ θρησκόληπτος, αντιθέτως μάλιστα. Είμαι θεωρητικός επιστήμων και σαν τέτοιος δυστυχώς, είμαι "καταραμένος" στο να διυλίζω τον κώνωπα και να καταπίνω την κάμηλον. Τουτέστιν, να στηρίζομαι ΜΟΝΟ στα γραπτά ντοκουμέντα και αποδείξεις που επαληθεύουν του λόγου το αληθές.

Ομως, τούτα τα γεγονότα που ζούμε ρε παιδιά, δεν είναι πολύ παρατραβηγμένο να τα θεωρήσουμε συμπτώσεις; Ερωτώ! 

Είναι σαν να βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας κάποιο φάντασμα ή κάποιον εξωγήινο σαν αυτούς που βλέπυμε στα έργα του Σπήλμπεργκ ή της σειράς X-Files και που θα πρέπει, για να το δεχτούμε ως γεγονός αυτό που βλέπουμε, να τον ψηλαφίσουμε, να τον ρωτήσουμε πώς τον λένε, να μας πεί την ιστορία της ζωής του, να παίξει μαζί μας μπιρίμπα ή ό,τι άλλο παιχνίδι τέλος πάντων, να βγάλουμε φωτό μαζί του και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

 Θέλω να πώ δηλαδή, οτι επειδή η μεταφυσική και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα γύρω απο αυτή, στη σημερινή εποχή θεωρούνται καταστάσεις για άτομα κάτω του μετρίου IQ, αυτό έχει σαν συνέπεια η τεχνολογική και θαυμαστή εποχή μας να τα απορρίπτει εν τη γενέση τους. Και όποιος τολμήσει να αναφερθεί σε κάποιο απο αυτά, να θεωρείται εκ προοιμίου άτομο μη σοβαρό και αξιόπιστο.

Και τώρα; Τι γίνεται αδέλφια μου; Μήπως θα πρέπει όλοι μας να τρυπώσουμε σ' ένα θουλάμι τόσο βαθιά που να μη μας βρίσκουν ούτε οι ακτίνες του ήλιου και να πλακωθούμε όλοι μας στη μελέτη των θρησκευτικών θεωριών και οραμάτων του Ιωάννη, γνωστές ως Αποκάλυψη; Μήπως θα πρέπει να επισκευτούμε τα κοντινότερα χριστιανικά βιβλιοπωλεία και να προμηθευτούμε ό,τι έχουν σε Ιωάννη Χρυσόστομο, Προφήτη Δανιήλ, Απόστολο Παύλο και απο τους νεώτερους ό,τι κυκλοφορεί σε γέροντα Παίσιο, γέροντα Ιωσήφ, Κοσμά Αιτωλό και να σταυροκοπιόμαστε νυχθημερόν;

Λέω μήπως!

Διότι εγώ προσωπικά, πάμπολλες φορές βρήκα την ευκαιρία και μελέτησα τα γραφόμενα των ως άνω Μεγάλων της θρησκείας μας (δε λέω "εκκλησίας μας" γιατί τούτοι οι μεγιστάνες του πνεύματος δεν έχουν ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ μ' αυτά τα μιαρά σκουλήκια, τους παπαδοάρχοντες και δεσποτάδες, που αποτελούν - δυστυχέστατα - την ΚΕΦΑΛΗ του Χριστιανισμού) και μαγεύτηκα απο τη δύναμη των λόγων και των κειμένων τους. Αλλά ώς εκεί. 

Ημουν κι εγώ ένας απο τη συντριπτική πλειοψηφία των θεωρητικών που θαυμάζοντας όλα αυτά τα κέιμενα, υποστήριζαν οτι όλα αυτά έχουν να κάνουν με τον πνευματισμό, οτι είναι αναγωγή στην αιώνια πάλη μεταξύ Καλού και Κακού και οτι τέλος πάντων, είναι έννοιες που αφορούν τον καθένα μας και κατά πόσον αυτός ο καθένας μας έχει την όρεξη ή τη διάθεση να πιστέψει και να τα ενστερνιστεί. Τίποτε λιγότερο ή περισσότερο.

Νά που τώρα, αυτά που κάποτε απλώς τα θεωρούσαμε ως τέτοια, έρχονται σήμερα να πάρουν σάρκα και οστα, να γίνουν η φρικτή καθημερινή μας πραγματικότητα.

Κι ας δεχτώ οτι το πιο πάνω δημοσίευμα του "Australian" οτι είναι φτιαχτό, παραπληροφόρηση, ηλιθιότητες βλαμμένων των ΜΜΕ (που μάλλον δεν είναι).
Τότε πώς εξηγείτε εσείς (γιατί εγώ δεν μπορώ, επιστημονικώς τουλάχιστον) οτι τα "προφητικά" λόγια των γερόντων επαληθεύονται σήμερα;

Και διευκρινίζω.

Τί υποστηρίζουν οι λατρευτοί μας γέροντες; Μας δίνουν μια σειρά απο ΓΕΓΟΝΟΤΑ που θα οδηγήσουν ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στον Αρχοντα του Σκότους κι αυτά είναι:

1) Οταν οι Εβραίοι επιστρέψουν στη Σιών, Εγένετο. Οι Εβραίοι ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ στην Παλαιστίνη μετά απο σχεδόν 2.000 χρόνια περιπλάνησης (προς μεγάλη... χαρά των νύν κατοικούντων εκεί Αράβων) εν έτι 1948, τρία δηλαδή μόλις χρόνακια απο τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου! Οι Βρεττανοί που μέχρι τότε ήταν η Παλαιστίνη ήταν προτεκτοράτο τους (καί αυτό; έλεος ρε αγγλοσάξωνες!), τους παραχωρούν ανεξαρτησία με πρώτο πρωθυπουργό τους τον αλήστου μνήμης Σιωνιστή Δαβίδ Μπεν Γκουριόν. Δε λέω βέβαια τις... υποψίες μου περι... φτιαχτού ολοκαυτώματος κλπ γιατί θα με περάσουν για... ρατσιστή οι προοδευτικάνοι.

2) Μεγάλη άνοδος της γνώσης και του βιοτικού επιπέδου και ραγδαία ανάπτυξη τουρισμού. Εγένετο. Μετά το 1960, το βιοτικό επίπεδο του Δυτικού (κυρίως) κόσμου, ανέβηκε ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ, οι μετακινήσεις του κόσμου γινόταν κατα κόρον με αεροπλάνα που εκμηδένιζαν τις αποστάσεις και ο τουρισμός έγινε ένα απο τα κύρια προιόντα του ΑΕΠ των χωρών του κόσμου.
("Και σύ Δανιήλ, έγκλισον τους λόγους τούτους εώς τας ημέρας όπου οι άνθρωποι θέλουν περιτρέχει και η γνώσις θέλει πληθυνθή", Παλαιά Διαθήκη, Δανιήλ, στ. 345-347 μιλώντας για τα γεγονότα της έλευσης του Θηρίου)

3) Πείνα, θανατηφόρες αρρώστιες, συνεχείς πόλεμοι, παγκόσμια αναταραχή. Ουδέν αληθέστερον τούτου. Απο τις αρχές του 20ού Αιώνα, ο κόσμος δεν κάνει τίποτε άλλο απ το να πολεμάει. Δύο φονικότατοι Παγκόσμιοι πόλεμοι, πόλεμος της Κορέας, πόλεμος στο Βιετνάμ, Αραβοισραηλινός Πόλεμος, Πόλεμος στην Καμπότζη, Τουρκική εισβολή στη Κύπρο, εισβολή Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, πόλεμος Ιρακ-Ιράν, εισβολή Ιράκ στο Κουβέιτ, Α' Πόλεμος του Κόλπου, Εμφύλιος πόλεμος Γιουγκοσλαβίας, εισβολή των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στη Σερβία, εισβολή των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, Β' Πόλεμος του Κόλπου, πόλεμος κατά της ..."τρομοκρατίας".Εξαρση του καρκίνου, εξαπλωση AIDS, εξάπλωση ιού Εμπολα, Γρίππη των Χοίρων, Νόσος των τρελλών Αγελάδων μερικές απο τις πλέον διάσημες αρρώστειες. Η πείνα θερίζει τα 3/5 του παγκόσμιου πληθισμού, τουτέστιν τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Σημειωτέον οτι ο λεγόμενος αναπτυσσόμενος κόσμος, εις τα παλαιά και παμπάλαια έτη, ήταν ο πλέον μια χαρά ΣΙΤΙΖΟΜΕΝΟΣ!

4) ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Ηρθαμε και στο ζητούμενο. Τι εννοούσε τότε ο "ποιητής"; Κι όταν λέμε τότε, εννοούμε πρίν 50 χρόνια πάνω - κάτω;

Μας το εξηγούν οι παππούδες με το νι και με το σίγμα! Επαναλαμβάνω ΤΟΤΕ!
Δηλαδή ΠΡΙΝ 50 πάνω κάτω χρονάκια, όταν εμείς ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΜΕ ΚΑΝ!

Διαβάστε τί έλεγε ο γεροντας Αρσένιος, νουνός και μέντορας του θρυλικού Παίσιου:
"Οι ισχυροί του χρήματος, που προσκυνάνε τον Μαμωνά, θα προσπαθήσουν να κάμουν πραξικόπημα και να υποδουλώσουν όλον τον κόσμο! Τότες θα έρθει ο Αντίχριστος και θα πάρει την εξουσία του κόσμου για 3 μιση χρόνια. Και θα σημαδέψει όλους με το χάραγμα του ονόματος του στο δεξί χέρι για στο μέτωπο και κανείς δε θα πουλά μήτε θα αγοράζει τίποτα. Και θα τα φτιάξει έτσι ο τρισκατάρτος, που να πάνε όλοι οι άνθρωποι με τη θέλησή τους να σκλαβωθούν. Αλλά όποιος όμως τελικά δεν ακολουθήσει, θα θανατώνεται".

Διαβάσατε; ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ!

Ας αρνηθεί κάποιος σήμερα, οτι το ΔΝΤ και η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ, δεν υποδουλώνουν αυτή τη στιγμή τον ΠΛΑΝΗΤΗ ΟΛΟΝ με καθαρά ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, συμπεριλαμβανομένης και της πατρίδας μας. Και το θέμα είναι οτι όλο αυτό το νταβαντούρι ξεκίνησε σχεδόν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε που τα κράτη ήσαν εξαντλημένα απ τις κακουχίες του πολέμου και δεν είχαν μία, που λένε.

Ας αρνηθεί κάποιος οτι σήμερα το Bar Code, που πολλοί ονομάζουν ως χάραγμα του Αντιχρίστου δεν κυριαρχεί παντού! 

Στα τρόφιμα (στην αρχή) πριν απο 30 χρόνια και μετά σιγά-σιγά στις πιστωτικές κάρτες, μετά στις έξυπνες κάρτες, μετά σε ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ, στις Ταυτότητες και στα διπλώματα οδήγησης, στα Διαβατήρια, στην Κάρτα του Πολίτη (παρεπιμπτόντως, οι Αυστραλοί είπαν ΟΧΙ σ' αυτή την κάρτα και καθάρισαν με τη μία) και σε λίγο στο ηλεκτρονικό μικροτσίπ, το περίφημο VeriChip, που θα εμφυτεύεται στο ΔΕΞΙ μας χέρι ('ακουσον-άκουσον!) και όταν ρωτήθηκε κάποιος επιστήμονας της εταιρείας Applied Digital, της οποίας είναι και εφεύρημα, γιατί και καλά στο δεξί χέρι και όχι στο αριστερό, αυτός απάντησε με ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, οτι στο αριστερό υπάρχει μεγαλύτερη κυκλοφορία του αίματος και πίεση, λόγω του ότι αυτό το χέρι βρίσκεται πιο κοντά στη καρδια και κατα συνέπεια, το VeriChip αποσυντονίζεται και ...χαλάει! Ακου να δείς φίλε μου! 

Ακόμη και το ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ήταν τελικά ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ, δεν έγινε δηλαδή ΤΥΧΑΙΑ, και όχι ...συμβολισμός!

Σημειώνω δε οτι το εν λόγω ...αμαρτωλό τσιπ ήδη εμφυτεύεται στην Αμερική κυρίως σε ζώα, ηλικιωμένους ανθρώπους που πάσχουν απο ανία, σε μικρά παιδιά με τη συγκατάθεση των γονιών τους για να ξέρουν αυτοί ανα πάσα στιγμη πού βρίσκονται αυτά, σε καρδιοπαθείς με βηματοδότες κλπ κλπ. Και σε λίγο καιρό, επειδή θα καταργηθούν οι πάσης φύσεως κάρτες, ταυτότητες και διαβατήρια, επειδή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ να αποφευχθεί η αντιγραφή τους (όλα τα δοκίμασαν, κανένα δε τους έκατσε, οι χάκερ είναι πάντα ένα βήμα απο πίσω τους) και κατα συνέπεια, ΟΛΟΙ πλέον πρέπει θα έχουν το veriChip υποχρεωτικώς, αν θέλουν να ζούν ανάμεσα στους υπόλοιπους ανθρώπους και να αναγνωρίζονται απο το Κράτος. Αλλοιώς θα πρέπει να πάρουν τα ...βουνα! (Τα βουνά, τα βουνά!!!)Αν αυτά λοιπόν, ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΩΣ Η ΑΠΟΛΥΤΗ, Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, τότε όλοι μας χρειαζόμαστε Ψυχίατρο για να διαπιστώσει αν τα ...φρένα μας είναι σωα ή όχι!

Κι έτσι, επαληθεύονται τα λόγια των παππούδων μας. Μέχρι κεραίας.

ΔΝΤ λοιπόν, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ και... Goldman Sachs, σε συνεργασία με την λέσχη Bilderberg και τους πουλημένους σε αυτήν ηγέτες των κρατών (Παπανδρέου για την Ελλάδα π.χ.), ενθρονίζουν τον Υιό της Απωλείας, όπως τον αποκαλούν οι παππούδες μας, για να γίνει ο Αρχηγός της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

 Να γιατί λοιπόν προετοίμαζαν τόσα χρόνια, τη δική μας γενιά και τις νεώτερες κυρίως, με ΑΥΤΟΝ τον τρόπο ζωής, τού άκρατου Ηδονισμού και Σεξισμού, της Χλιδής, της ...φιρμάτης ένδυσης και του lifestyling, του μηδενισμού σε όλα.

Για να μπορέσουμε να ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ! Κι αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΧΗΜΑ ΛΟΓΟΥ! Εδώ έχουμε ήδη ...αυτοφακελωθεί ΟΛΟΙ μέσω του FaceBook, που σημειωτέον είναι... εφεύρημα του του νεαρού Εβραίου Ζούγκερμπεργκ (δεν είδατε ακόμη το Social Network του Ντείβιντ Φίντσερ; Κακώς και με τον κηδεμόνα σας!) και με την υποστήριξη της NSA και της ΜΟΣΑΝΤ γιγαντώθηκε μέσα σε τρία μόλις χρόνια. 

Και καλά εμείς, οι σαραντάρηδες τέλος πάντων, που ...βαριόμαστε (και δε το θεωρούμε κι απαραίτητο βρε αδερφε) να ασχοληθούμε με αυτό, τα παιδιά μας όμως, είναι ΟΛΑ ΦΑΚΕΛΩΜΕΝΑ μέσα εκεί!

Η κόρη μου για παράδειγμα, είναι τόσο addictive (εθισμένη) σ' αυτό, που - προσέξτε - με το που έρχεται απ το σχολείο, θα πάει κατ' ευθείαν στον υπολογιστή για να μπεί μεσα στο λογ/σμό της και να δεί...τί διάολο βλέπει, ένας Θεός ξέρει! Μόλις δε βγάλει κάποιες φωτογραφίες, αμέσως τις ανεβάζει εκεί για να μάθουν και οι... άλλοι τί έκανε σήμερα! Και η κόρη μου έιναι απλώς ένα δείγμα του πώς ακριβώς συμπεριφέρεται ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ η σημερινή γενιά! Και το χειρότερο σας το είπα;

Δε σας το είπα! Το χειρότερο αδέλφια μου έιναι οτι εδώ στην Αυστραλία - στην Ελλάδα δε ξέρω ακόμη, εσείς πείτε μου - αν πάς κάπου να πιάσεις δουλειά, σε ρωτάνε "Facebook έχετε;" Κι αλλοίμονό σου αν πείς ψέμματα, οτι δεν έχεις δηλαδή. Ελέγχεσαι αν έχεις ή δεν έχεις! Κι αν έχεις, ο εργοδότης σου - μάλιστα! - έχει το δικαίωμα να τσεκάρει καθημερινώς ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ σου μέσα εκεί!!!! Πώς είπατε; Ακουσα κανέναν να φωνάξει Κατάργηση των...φακέλλων; Ολα λοιπόν με τη θέλησή μας! Σκλαβιά, φακέλλωμα, υποτέλεια, θάνατος.

Εκτός εάν...

Εκτός εάν θυμηθούμε οτι ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, πλάσματα του ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ και ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!